بررسی تاثیرروشهای تدریس سنتی و جدید در یادگیری دانش آموزان ابتدایی

یادگیری با سطح بهره وری بالا یکی از اهداف مهم آموزش عالی می باشد. روشهای سنتی به روش هایی گفته می شود که اکثر مراکز آموزشی دنیا، در طول تاریخ آموزش و پرورش از آن استفاده کرده اند و امروزه نیز یکی از متداول ترین روشهای حاکم بر مراکز آموزشی هستند. مهمترین این روشها، روش حفظ و تکرار، سخنرانی، پرسش و پاسخ، نمایشی، ایفای نقش، گردش علمی ، بحث گروهی و روش آزمایشگاهی است. منحصرشدن اموزشی رسمی به آموزشهای نظری و ارزیابی ازاندوخته های ذهنی نقیصه ای است که برهیچ یک ازصاحبنظران تعلیم و تربیت پوشیده نیست پژوهشگران نیز دریافته های تحقیقاتی خود به تاثیر بیشتر روشهای نوین فعال تدریست درپیشرفت تحصیلی و تقویت انگیزه و توانایی علمی دانش اموزان نسبت به روشهای سنتی تاکید م ینمایند اما هنوز تغییرقابل ملاحظه ای درروش تدریس معلمین و شیوه یادگیری دانش اموزان بوجود نیامده است پژوهش حاضر درپی تاکید روشهای تدریس فعال و نوین و اشنایی دبیران و همکاران محترم با این روشها می باشد صرفا به یک نوع روش تدریس اتکا نکنید و با توجه به موقعیت، روش تدریس مناسب را انتخاب کنید تا در فرایند یادگیری دانش آموزان موثر باشد.

Keywords:

کلیدواژه: تدریس , سنتی , جدید , یادگیری , دانش آموز , ابتدایی