فاکتورهای پیش بینی کننده فعالیتهای ورزشی در کارکنان جنوب شرق ایران: کاربرد تئوریرفتار برنامه ریزی شده

پیامدهای سبک زندگی نامناسب و بویژه بی تحرکی انسان را در معرض دستهای جدید از بیماریها قرار داده است. بیماریهاییکه در مجموع می توان بیماریهای مزمن را بر آنها نام نهاد. عدم فعالیت جسمانی، چهارمین عامل خطر عمده مرگ در سرا سر جهان ا ست. میلیون نفر هر ساله در اثر ندا شتن فعالیت بدنی جان خود را از د ست م یدهند .( ۱-۲) بیماریهای قلبی و عروقی، ف شارخون، دیابت، پوکی ا ستخوان، سرطانها و سکته های قلبی و مغزی مهمترین این بیماریها ه ستند. بی تحرکی شانس ابتلا به این بیماریها را دو برابر افزایش می دهد(.(۳این اختلالات ضمن تحمیل بار مرگ و میر فراوان، سبب کاهش کیفیت زندگی شده و عواقب اقتصادی این بیماریها یکی از موانع توسعه در کشورهای مختلف می باشد(۳ و .(۱از هر سه نفر یکی فعالیت فیزیکی کافی ندارد .(۱) بی تحرکی مسئول ۷ درصد از بار بیماریها می باشد(.(۱ بر اساس یافته های منتشر شده سازمان بهداشت جهانی در کشور ایران در سطح ملی شیوع بی تحرکی در مناطق شهری و روستائی با تاکید بر انجام فعالیت ج سمانی در اوقات فراغت، بین زنان و مردان در گروه سنی ۱۵ تا ۶۵ به ترتیب %۷۶/۳ و % ۵۸/۸ بوده ا ست .(۴) براساس یافته های سومین مرحله مراقبت ملی از عوامل خطر بیماری های غیرواگیر %۴۰ بزرگسالان ایرانی از فعالیت مناسب فیزیکی برخوردار نیستند( ۴و .(۱انجام مطالعات در بین کارکنان نیز ن شان داده ا ست که %۶۵ و %۶۸ کارکنان دان شگاه علوم پز شکی همدان و ا صفهان از فعالیت فیزیکی لازم برخوردار نبودند(.(۵-۶ همچنین بر ا ساس مطالعه دیگری در حدود %۶۹ معلمان شهر ستان دهلران از فعالیت فیزیکی لازم برخوردار نبودند. جلیلیان و همکاران در مطالعه انجام شده بر روی کارکنان دان شگاه علوم پز شکی ایلام، دریافتند که %۹۹ آنها در مراحل پیش تفکر و تفکر بودند که نشان دهنده فقدان فعالیت فیزیکی بر روی آنها می باشد(.(۵-۶بر ا ساس شواهد ارائه شده برخورداری از فعالیت فیزیکی شدید در زمان اوقات فراغت به میزان %۲۷ از احتمال مرگ و میر به علت بیماریهای قلبی و در افرادیکه فعالیتهای فیزیکی مناسب دارند می کاهد(.(۹ فعالیت بدنی منظم به طور مداوم با کاهش خطر مرگ و میر همراه بوده و دستورالعملهای فعالیت بدنی برای آمریکاییها ۱۵۰ تا ۳۰۰ دقیقه فعالیت هوازی با شدت متوسط یا ۷۵ تا ۱۵۰ دقیقه فعالیت هوازی شدید در هفته را برای برخورداری از مزایای فعالیتهای فیزیکی لازم می داند(.(۷-۸کارکنان اداری د سته ای بزرگ از بالغین را ت شکیل می دهند که بر ا ساس ب سیاری از مطالعات در معرض کم تحرکی قرار دا شته و دارای عوامل خطر فراوانی برای ابتلا به این بیماریها هستند. ارتقای سلامت نیروی انسانی در محیط کار باعث ارتقای کارایی و اثربخشی فردی و سازمانی در جهت دستیابی به اهداف سازمانی می شود. بررسیها نشان داده اند که کم تحرکی و نداشتن فعالیت ورزشی می تواند اثرات منفی بر توانایی انجام کار داشته، و به عنوان یک عامل خطر، موجبات بروز بیماری ها در کارکنان غیر فعال فراهم می کند(.(۱۱-۱۲