بررسی تاثیر طرحواره درمانی بر افسردگی و اضطراب بیماران مبتلا به اختلال وسواسی

مقدمه: بیماران مبتلا به اختلالات اضطرابی ویژگی های مشترک ترس، تردید و نگرانی مفرط و افکار ناخواسته وسواسی را تجربه می کنند. این پژوهش با هدف بررسی تاثیر طرحواره درمانی بر افسردگی و اضطراب بیماران مبتلا به اختلال وسواسی انجام گرفت. مواد و روشها: طرح پژوهش حاضر نیمه تجربی همراه با گروه کنترل بود. جامعه پژوهشی حاضر بیماران زن مراجعه کننده به روانپزشک و پزشک عمومی بودند که به روان شناس بالینی ارجاع داده شده بودند که از بین آنها ۱۶ نفر بیمار مبتلا به اختلال وسواس به صورت در دسترس انتخاب و به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. این بیماران با استفاده از مصاحبه تشخیصی و ویراست دوم پرسشنامه افسردگی بک (۲۰۰۰)، پرسشنامه اضطراب بک (۱۹۸۸) و پرسشنامه های وسواسی جبری مادزلی (۱۹۷۷) در مرحله پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری ۲ هفته ای مورد بررسی قرارگرفتند. سپس گروه آزمایش در ۸ جلسه (۹۰ دقیقه ای) تحت طرحواره درمانی قرار گرفتند و گروه کنترل هیچ درمانی دریافت نکردند. داده های بدست آمده با روش تحلیل کواریانس مورد تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: نتایج پژوهش حاضر نشان داد که بین دو گروه آزمایش و کنترل بعد از اجرای درمان ها در متغیر افسردگی و اضطراب تفاوت معنی داری ایجاد می شود (۰/۰۱=P). همچنین این تاثیر در مرحله پیگیری نیز قابل مشاهده بود. نتیجه گیری: نتایج پژوهش حاکی از بررسی تاثیرطرحواره درمانی بر اختلال وسواسی-جبری بر کاهش وسواسی-جبری، اضطراب و افسردگی در بیماران مبتلا به اختلال وسواسی جبری می باشد. لذا درمان های روانشناختی در این بیماران مفید به نظر می رسد.  

Keywords:

Schema Therapy , Depression , Anxiety , Obsessive-Compulsive Disorder. , طرحواره درمانی , افسردگی , اضطراب , اختلال وسواسی.