فرایند توصیفی تعیین سطح هشدار سازمان آتش نشانی شهر تهران

سازمان های آتش نشانی در زمره تشکیلات بحران مدار قرار دارند، با توجه به ماهیت پاسخ به حوادث و سوانح مبتنی بر مدیریت اقتضایی و فعالیت های برنامه ریزی شده در شرایط اضطراری و فوق العاده، توصیفی از چنین عملکردی به حوزه فعالیتی در شرایط عادی و غیر عادی نیز تسری داده میشود، که با تبیین ویژگی های مورد نظر به وظیفه مندی یک سیستم در شاخص های طبقه بندی شده برنامه مدیریت حادثه می پردازد که اساسا توجه کامل به ظرفیت ها و منابع متمرکز و غیر متمرکز به منظور واگذاری خدمات به مشتری دارد از طرفی نظر به اینکه اعمال پیچیدگی شهری ارائه خدمات بحران مدار را به مشتری دشوار می کند که دراین رابطه لازم است تمهیدات شبکه برنامه مدیریت حادثه به نحو مقتضی به هدایت معیارهای کاربردی و مرحله ای در فرایند پاسخ بپردازد، در این روش که اصولا مبتنی بر اندازه های و زیر اندازه های پاسخ به شرایط چهارگانه (عادی، غیرعادی، اضطراری و فوق العاده ) از طریق منابع عملیاتی و یا سازمان های پاسخگو است بر این اساس وظیفه مندی یک سیستم با توجه به پیچیدگی های مورد نظر شهر بصورت پروتکل ارائه شده و پاسخگویی بصورت شبکه یا توصیفی از وضعیت و مبتنی بر شاخصهای کاربری نسبت به ارائه خدمات بحران مدار بر اساس تعیین سطح هشدار اقدام میگردد، در این پروهه کاربردی توجه به انواع حوادث بر مبنای پویای و یا ایستای آن که مشخص کننده سانش توسعه در یک پهنه شهری است به تخصیص منابع پاسخ با مقدار تعیین شده بصورت متمرکز و غیر متمرکز می پردازد،اصولا برنامه مدیریت حادثه این معیار را در کالبد تعیین سطح هشدار سازمانی مورد نظر قرار دادهو با این معیار و تولید شاخص و اندازه عملیاتی متناسب با نوع و ماهیت حادثه نسبت به پاسخ استاندارد و نوین اقدام میکند.

Keywords:

پاسخ , پروتکل , شرایط , حوادث , سیستم