The Qur’ānic Reasons for the Authoritativeness of Traditions in Response to the Evidences Presented by Aḥmad Ṣubḥī Manṣūr for Qur’ānism

Publish Year: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: English
View: 152

This Paper With 23 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JCIS-2-1_001

تاریخ نمایه سازی: 28 شهریور 1401

Abstract:

Aḥmad Ṣubḥī Manṣūr is a contemporary Egyptian researcher who has been considered by some as the spiritual leader of the Qur’ānists in that country. Relying on the Qur’ān, he tries to introduce this divine book as the only source of legislation and prove the non-authoritativeness of the Sunna. Referring to the verses that seemingly consider God and the Qur’ān to be enough for the human, deem the Qur’ān as expressing everything, and regard the Prophet of Islam (s) seemingly indifferent to Sharī‘a, and claiming that Ḥadīth is oral, he questions the authoritativeness of the Prophet’s (s) sunna. In his references to the foregoing verses he does not take into account the linguistic context, ignores some of the verses that introduce the responsibility of the Prophet (s) to explain the Qur’ān and those that introduce the Prophet (s) as the best role model as well as the ambiguous (mutashābih) and inconclusive (mujmal) verses, and tries to justify some of these verses. The Qur’ān considers the Prophet (s) free from any vice, and provided that some conditions are met, deems a solitary narration as authoritative, let alone the authentic traditions. In order to prove his claims, Ṣubḥī Manṣūr ignores all these evident reasons.

Authors

صمد عبداللهی عابد

Associate Professor, Department of Qur’ānic and Ḥadīth Sciences, Azarbaijan Shahid Madani University, Iran

سیفعلی زاهدی فر

Assistant Professor, Department of Qur’ānic and Ḥadīth Sciences, Azarbaijan Shahid Madani University, Iran

سهراب چوبانی

Master’s Holder, Qur’ānic and Ḥadīth Sciences, Azarbaijan Shahid Madani University, Iran

مراجع و منابع این Paper:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :
  • Noble Qur’ānAbyārī, A. (۱۹۸۵), Al-Musū‘ah al-Qur’āniyya. Cairo, Mu’assisah Sijl al-‘Arab ...
  • ‘Alam al-Hudā, A. (۲۰۱۰), Tafsīr al-sharīf al-murtaḍā. Beirut, Mu’assisa al-A‘lamī ...
  • Ālūsī, M. (۱۹۹۵), Rūḥ al-ma‘ānī. Beirut, Dār al-Kutub al-‘Ilmīyya ...
  • Āmulī, Ḥ. (۲۰۰۲), Tafsīr al-muḥīṭ al-a‘ẓam. Tehran, Publication Office of ...
  • ‘Āshūrī, N. (۲۰۰۶). An introduction to Ḥadīth studies. Isfahan, Islamic ...
  • Baghwī, Ḥ. (۲۰۰۰), Tafsīr al-Baghwī al-musammā ma‘ālim al-tanzīl. Beirut, Dār ...
  • Bayḍāwī, A. (۱۹۹۸), Anwār al-Tanzīl wa asrār al-ta’wīl. Beirut, Dār ...
  • Bukhārī, M. (۱۹۸۱), Ṣaḥīḥ al-Bukhārī. Beirut, Dār al-Rā’id ...
  • Dhahabī, M. (n.d.), Tadhkira al- Ḥuffāẓ. n.p., Dār Iḥyā’ al-Turāth ...
  • Faḍl Allāh, M. (۱۹۹۹), Min waḥy al-Qur’ān. Beirut, Dār al-Malāk ...
  • Fakhr Rāzī, M. (۲۰۰۰), Mafātīḥ al-ghayb. Beirut, Dār Iḥyā’ al-Turāth ...
  • Ibn al-Sa‘dī, A. (۲۰۰۰), Taysīr al-Karīm al-raḥ mān fī tafsīr ...
  • Ibn ‘Āshūr, M. (۲۰۰۰), Al-Taḥrīr wa al-tanwīr. Beirut, Mu’assisah al-Tārīkh ...
  • Ibn ‘Aṭiyya, A. (۲۰۰۲), Al-Muḥarrar al-wajīz fī tafsīr al-kitāb al-‘azīz. ...
  • Ibn Ḥajar ‘Asqalānī, A. (۱۰۹۵), Al-Kāfī al-shāf. Cairo, Dār al-Kutub ...
  • Ibn Ḥanbal, A. (۱۹۹۶), Musnad. Edited by ‘Āmir Ghaḍbān et ...
  • Ibn Juzay, M. (۱۹۹۶), Al-Tashīl li-‘ulūm al-tanzīl. Beirut, Shirakah Dār ...
  • Ibn Juzī, A. (۲۰۰۲), Zād al-masīr fi ‘ilm al-tafsīr. Beirut, ...
  • Ibn Kathīr, A. (۱۹۹۹), Tafsīr al-Qur’ān al-‘azīm. Beirut, Dār al-Kutub ...
  • Ibn Naṣr Marwzī, M. (۱۹۸۸), Al-Sunna. Edited by Sālim Aḥmad ...
  • Ilāhībakhsh, Kh. (۱۹۸۵), Al-Qur’āniyūn wa shubahātuhum ḥawl al-sunna al-nabawiyya. Al-Ṭā’if, ...
  • Jawādī Āmūlī, A. (۲۰۰۵), Bunyān Marṣūṣ. Qom, Isrā’. Ḥaqqī Barūsawī, A. ...
  • Ḥillī, Ḥ. (n.d.), Iḥqāq al-ḥaq. Isfahan, Qā’imiyya Computer Research Center ...
  • Hindī, A. (n.d.), Tafsīr al-Qur’ān wa huwa al-hudā wa al-furqān. ...
  • Ḥuwwā, S. (۲۰۰۴), Al-Asās fī al-tafsīr. Cairo, Dār al-Salām ...
  • Kashānī, F. (۱۹۸۴), Tafsīr khulāṣa manhaj al-ṣādiqīn. Tehran, Islāmiyya ...
  • Khiḍrī, M. (۱۹۹۴), Tārīkh al-tashrī‘ al-Islāmī. Cairo, n.p ...
  • Makārim Shīrāzī, N. (۱۹۹۵). Tafsīr nimūna. Tehran, Dār al-Kutub al-Islāmiyah ...
  • Marāghī, A. (n.d.), Tafsīr al-marāghī. Beirut, Dār Iḥyā’ al-Turāth al-’Arabī ...
  • Māwirdī, A. (۱۹۹۲), Al-Nukat wa al-‘uyūn. Beirut, n.p ...
  • Maybudī, A. (۱۹۷۳), A brief literary and mystic interpretation of ...
  • Mazrū‘a, M. (۲۰۰۵), Shubahāt al-Qur’āniyyīn ḥawl sunna al-nabawiyya. www.altwhed.com ...
  • Mughniyya, M. (۱۹۹۸), Translation of Tafsīr kāshif. Qom, the Institute ...
  • Nasafī, A. (۱۹۹۶), Tafsīr al-Nasafī madārik al-tanzīl wa ḥaqā’iq al-tawīl. ...
  • Qurashī, A. (۱۹۹۸), Tafsīr aḥsan al-Ḥadīth. Tehran, Bi‘that foundation ...
  • Qumī Mashhadī, M. (۱۹۸۹), Tafsīr kanz al-daqā’iq wa baḥr al-gharā’ib. ...
  • Qurṭabī, M. (۱۹۸۵), Al-Jāmi‘ li-aḥkām al-Qur’ān. Tehran, Nāṣir Khusru ...
  • Qushayrī, A. (۲۰۰۰), Laṭā’if al-ishārāt. Cairo, Al-Hay’at al-Miṣriyya al-‘Āmma lil-Kitāb ...
  • Quṭb, S. (۱۹۹۲), Fī ẓilāl al-Qur’ān. Cairo, Dār al-sharūq. Rashīd Riḍā, ...
  • Ṣādiqī Tihrānī, M. (۱۹۹۹), Al-Balāgh fī tafsīr al-Qur’ān bil-Qur’ān. Qom, ...
  • Shaḥrūr, M. (۱۹۹۷), Al-Kitāb wa al-Qur’ān: Qirā’a Mu‘āṣira. Beirut, Shirkat ...
  • Shākir, M. (۲۰۰۳), Internal or external need to tafsīr, Qom, ...
  • Shukānī, M. (۱۹۸۴), Fatḥ al-qadīr. Beirut, Dār al-Kitāb al-‘Arabī ...
  • Subḥānī, J. (۲۰۱۰), Irshād al-‘uqūl ilā mabāḥith al-uṣūl. Qom, Mu’assisa ...
  • (۲۰۱۲), Tafsīr ṣaḥīḥ āyāt mushkila. Qom, Mu’assisa al-Imām Ṣādiq (a) ...
  • Ṣubḥī Manṣūr, A. (۲۰۰۵), Al-Qur’ān wa kafā maṣdaran lil-tashrī‘. Beirut, ...
  • Suyūṭī, J. (۲۰۰۲), Lubāb al-nuqūl fī asbāb al-nuzūl. Beirut, Mu’assisa ...
  • Ṭabarī, M. (۱۹۹۲), Jāmi‘ al-Bayān. Beirut, Dār al-Ma‘rifa. Ṭabāṭabā’ī, M. (۱۹۹۷), ...
  • Ṭabrisī, F. (۱۹۹۲), Tafsīr jawāmi‘ al-jāmi‘. Qom, Qom Ḥawzah Management ...
  • (۱۹۹۳), Majma‘ al-bayān. Tehran, Nāṣir Khusru Publications ...
  • Ṭanṭāwī, M. (۲۰۰۲), Tafsīr al-wasīṭ lil-Qur’ān al-karīm. Damascus, Dār al-Fikr ...
  • Tha‘ālibī, A. (۱۹۹۸), Jawāhir al-ḥisān. Edited by Muḥammad ‘Alī Mu‘awwaḍ ...
  • Tha‘labī, A. (۲۰۰۲), Al-Kashf wa al-bayān. Beirut, Dār Iḥyā’ al-Turāth ...
  • Wāḥidī Nayshābūrī, A. (۱۹۹۵), Al-Wajīz fi tafsīr al-kitāb al-‘azīz. Beirut, ...
  • Zamakhsharī, M. (۱۹۹۸), Al-Kashshāf. Beirut, Dār al-Kitāb al-‘Arabī ...
  • Zuḥaylī, W. (۱۹۹۱), Al-Tafsīr al-munīr. Damascus, Dār al-Fikr ...
  • نمایش کامل مراجع