تدوین برنامه به شیوه ی رفتار درمانی شناختی: ارزیابی اثربخشی بر درماندگی آموخته شده دانش آموزان دارای اختلال یادگیری خاص (دیکته)

مقدمه: کودکان با اختلال یادگیری خاص دیکته اغلب دارای خودکارآمدی پایین هستند که اساسا از شکست­های تحصیلی و ادراک مشکل ناشی می­شود. این پژوهش با هدف اثربخشی مداخله رفتار درمانی شناختی بر درماندگی آموخته شده دانش­ آموزان دارای اختلال یادگیری خاص (دیکته) انجام گرفت. روش کار: روش تحقیق در این پژوهش نیمه­ آزمایشی از نوع پیش­آزمون- پس­آزمون با گروه آموزشی و گواه بود. جامعه آماری شامل تمامی دانش ­آموزان دارای اختلال خاص دیکته نویسی در مقطع ابتدایی در مرکز توانمندسازان ذهن شهر تهران در سال تحصیلی ۱۴۰۰- ۱۳۹۹ بود. از بین آنها تعداد ۳۰ دانش­ آموز پسر دارای اختلال یادگیری خاص (دیکته) بر اساس ملاک­های ورود و خروج و به شیوه نمونه­گیری در دسترس گزینش شده و به صورت تصادفی در دو گروه ۱۵ نفری قرار داده شدند. مداخله رفتار درمانی شناختی به صورت ۲ جلسه (۹۰ دقیقه­ای) در هفته و به مدت یک ماه و نیم طی ۶ هفته (۱۲ جلسه) اجرا گردید. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه درماندگی آموخته شده (LHS) بود. داده­ها با استفاده از تحلیل کواریانس تجزیه و تحلیل شدند.    یافته­ ها: یافته های پژوهش نشان داد که مداخله رفتار درمانی شناختی بر درماندگی آموخته شده دانش ­آموزان دارای اختلال یادگیری خاص (دیکته) تاثیرمعناداری داشت (<۰/۰۵P). نتیجه ­گیری: با توجه به یافته­ های پژوهش می­توان نتیجه گرفت که مداخله رفتاردرمانی­ شناختی قادر است سبب کاهش درماندگی آموخته شده دانش ­آموزان دارای اختلال یادگیری خاص (دیکته) شود. لذا مراکز آموزشی، خدمات روان­شناختی و مشاوره می­توانند برای بهبود درماندگی آموخته شده دانش ­آموزان دارای اختلال یادگیری خاص (دیکته) از این روش بهره­ مند شوند.

تدوین برنامه به شیوه ی رفتار درمانی شناختی: ارزیابی اثربخشی بر درماندگی آموخته شده دانش آموزان دارای اختلال یادگیری خاص (دیکته) Keywords:

Special Learning Disorders (Dictation) , Learned Helplessness , Cognitive behavioral Therapy. , رفتاردرمانی شناختی , درماندگی آموخته شده , اختلال یادگیری خاص (دیکته)