ارائه الگوی هماهنگی برنامه های درسی کارشناسی آموزش و ترویج کشاورزی با نیازهای شغلی بازار کارکشاورزی استان اردبیل

هدف اساسی این پژوهش کاربردی که با دیدمان آمیخته انجام شده است ارائه الگوی هماهنگی برنامه های درسی کارشناسی آموزش و ترویج کشاورزی با نیازهای شغلی استان اردبیل می باشد. در بخش کیفی با استفاده از روش پایه ور به بررسی عوامل شکل دهنده تطابق محتوای برنامه درسی رشته اموزش و ترویج کشاورزی با نیازهای بازارکار پرداخته شده و در بخش کمی نیز با استفاده از روش مدلسازی معادلات ساختاری به بررسی وضع موجود و طراحی الگوی مطرح شده اقدام شده است. ابزار مورد استفاده برای گرد اوری اطلاعات در بخش کیفی مصاحبه و در بخش کمی، پرسشنامه محقق ساخته بود. الگوی نظری در بخش کیفی، بوسیله پرسشنامه محقق ساخته توسط ۵۷ تن هیئت علمی کشاورزی دانشگاه های دولتی و آزاد استان اردبیل و۱۳۸ تن کارفرمایان بخش کشاورزی و ۷۵تن کارکنان متخصص و خبره جهاد کشاورزی استان تکمیل و پس از داده پردازی با spss با استفاده از روش مدلبندی معادلات ساختاری مدل مورد نظر طراحی شد. طی تحلیل داده های کیفی با استفاده از روش کدگذاری باز و محوری و گزینشی در نهایت ۲۵ دسته از متغیرهای اندازه پذیر در قالب شش دسته کلی از مولفه ها شناسایی و تعریف شدند در بخش کمی نیز نتایج حاصل از مدلسازی معادله ساختاری نشان داد که اثر همه متغیرهای مستقل بر تبیین هماهنگی برنامه درسی با نیازهای شغلی بازار کار معنادار بوده است. در همین ارتباط شرایط علی ب با ضریب ۷۵/۰ اثر مستقیم و معناداری دارد و بعد از آن پیامدها با ضریب ۶۱/۰ نیز اثر مستقیم داشته و همچنین اثر شرایط مداخله گر بر تبیین هماهنگی برنامه درسی با نیازهای شغلی بازار با ضریب ۵۱/ ۰، اثر زمینه ها باضریب ۴۸/۰ و نهایتا بر تبیین هماهنگی برنامه درسی با نیازهای شغلی بازار و نهایتا اثر راهبرد ها بر تبیین هماهنگی برنامه درسی با نیازهای شغلی بازار با ضریب ۴۵/۰ معنادار بوده است.

Keywords:

برنامه درسی , نیازهای شغلی , آموزش و ترویج کشاورزی