رابطه اضطراب کووید-۱۹ با فاجعه پنداری، احساس تنهایی و حمایت تحصیلی

سابقه و هدف: با شیوع کووید-۱۹، ترس و اضطراب از این بیماری در حال افزایش است و این ویروس پیامدهای روانی مختلفی برای افراد به دنبال داشته است. هدف از مطالعه ی حاضر، بررسی رابطه ی اضطراب کرونا ویروس با فاجعه پنداری، احساس تنهایی و حمایت تحصیلی بود. مواد و روش ها: روش پژوهش توصیفی- همبستگی بود. جامعه ی آماری پژوهش تمامی دانش آموزان پایه ی سوم دوره ی دوم متوسطه ی زاهدان در سال تحصیلی ۱۳۹۹-۱۴۰۰ بودند (۶۱۹۹ = n) که به شیوه ی نمونه گیری طبقه ای در دسترس، تعداد ۳۳۸ دانش آموز از طریق پرسش نامه های اضطراب کرونا ویروس، فاجعه پنداری، احساس تنهایی و حمایت تحصیلی مورد مطالعه قرار گرفتند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از ضریب همبستگی Pearson و رگرسیون گام به گام استفاده شد. یافته ها: میانگین و انحراف معیار متغیرها به این شرح بود: اضطراب کووید-۱۹ (۰/۷۵ = sd، ۲/۵۵ = m)، فاجعه پنداری (۰/۹۱ = sd، ۲/۵۷ = m)، احساس تنهایی (۰/۶۳ = sd، ۲/۸۷ = m) و حمایت تحصیلی (۰/۴۷ = sd، ۲/۶۶ = m). بین اضطراب کووید-۱۹با فاجعه پنداری (۰/۵۸۵ = r)، احساس تنهایی (۰/۴۴۶ = r) و حمایت تحصیلی (۰/۵۰۷ = r) رابطه ی مثبت و معنی داری وجود داشت (۰/۰۱ < P). همچنین نتایج رگرسیون نشان داد که مولفه های اضطراب کووید-۱۹ به ترتیب از توان پیش بینی ۳۴/۲، ۲۰/۱ و ۲۷/۵ درصد از واریانس های فاجعه پنداری، احساس تنهایی و حمایت تحصیلی برخوردار هستند. نتیجه گیری: به مدیران و معلمان مدارس پیشنهاد می شود با ارائه ی آموزش های مجازی در زمینه ی بیماری کرونا، میزان اضطراب کووید-۱۹ و فاجعه پنداری آن را در دانش آموزان کاهش دهند. همچنین برگزاری کلاس های رفع اشکال به صورت حضوری و با رعایت شیوه نامه های بهداشتی برای ارائه ی حمایت های تحصیلی لازم به دانش آموزان پیشنهاد می گردد. برای کاهش احساس تنهایی دانش آموزان، اختصاص دادن وقت بیشتری از زندگی والدین به بچه ها و استفاده از فضای مجازی مدیریت شده می تواند موثر باشد.

Keywords:

COVID-۱۹ anxiety , Catastrophizing , Loneliness , Academic support , اضطراب کووید-۱۹ , فاجعه پنداری , احساس تنهایی , حمایت تحصیلی