بررسی رابطه بین مثبت اندیشی با تعلل ورزی تحصیلی دانش اموزان مقطع ابتدایی شهر مرودشت

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین مثبت اندیشی با تعلل ورزی تحصیلی دانش اموزان مقطع ابتدایی شهر مرودشت بوده است. پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر ماهیت و روش توصیفی و از نوع همبستگی است جامعه مورد مطالعه، دانش اموزان مقطع ابتدایی شهر مرودشت در سال ۱۴۰۱ می باشد به منظور تعیین حجم نمونه به روش نمونه گیری خوشه ای ۶ مدرسه انتخاب شدد و در مرحله بعد به صورت تصادفی ساده از هر مدرسه ۱ کلاس از پایه ششم انتخاب شد. که جمعا ۶ کلاس نمونه آماری را تشکیل دادند. ابزار پژوهش شامل مثبت اندیشی و تعلل ورزی تحصیلی که روایی و پایایی آن نیز مورد تایید قرار گرفته است که نتایح تحقیق نشان دهنده آن است بین مثبت اندیشی و تعلل ورزی تحصیلی رابطه معنا دار دارد. بین ابعاد مثبت اندیشی و تعلل ورزی تحصیلی رابطه معنادار وجود داردابعاد مثبت اندیشی قادر به پیش بینی تعلل ورزی تحصیلی می باشند.

Keywords:

مثبت اندیشی , تعلل ورزی تحصیلی , دانش اموزان مقطع ابتدایی