نقش علما در دوره ی قاجار

رویکرد سیاسی - اجتماعی علمای دین در بستر تاریخ ایران، بویژه تاریخ معاصر یکی از موضوعات و مقولات مهمی است که بایستی بدان توجه ویژه مبذول داشت .علمای معاصر در قبال رخدادها و پدیده های جدید سیاسی - اجتماعی و بمنظور حفظ هویت اسلامی و صیانت از حوزهء دینی از خود عکس العمل و واکنش های متعددی بروز داده اند.انقلاب مشروطیت ایران و حوادث پس از آن تا انقراض قاجار از آزمایش-های بزرگ تاریخ معاصر بوده که در آن می توان بررسی عملکرد علما و نهاد روحانیت در برابر حوادث خطیر آن عصر پرداخت .تا قبل از انقلاب مشروطیت ، علما در مبارزه با استبداد و طرد بیگانگان از کشور از باب امر به معروف و دفع استیلا و تجاوز کفار بخود تردیدی راه نمی دادند و در این میانه علمای نجف با حمایت های مکرر خود از مردم ایران سهم بسزا و موثری در پیروزی انقلاب مشروطیت ایفا نمودند، پس از مشروطیت حوادث بگونه ای دیگر رقم خورد. مشاجرات لفظی، علمی و سیاسی حول مقولات و مفاهیمی همچون حدود وظایف پارلمان در مقابل قانونگذاری شارع مقدس ، مفاهیم آزادی - برابری - و نقش نظارتی علما بر عملکرد دولت و مجلس ، همراه با توطئه و دسیسه های خارجی و داخلی موجبات انشقاق و اختلاف بین صفوف یکپارچه علما را فراهم ساخت. این پژوهش با تکیه بر منابع کتابخانه ای سعی بر آن دارد تا به نقش علما در دوره ی قاجار بپردازد

Keywords:

ایران , قاجار , علما , مشروطیت