واکاوی کیفیت رابطه والدین-نوجوانان با بهزیستی روانشناختی نوجوانان شهرستان کرمان

دوره نوجوانی اهمیت فراوانی دارد و روانشناسان این دوران را دوران احساس گرایی، بحران های سازنده، فشار و طوفان نامیده اند، این در حالی است که بیشتر مشکلات سلامت روان در سن نوجوانی و ابتدای جوانی به وجود می آید. عدم توجه به سلامت روانی نوجوانان منجر به ایجاد اختلالات روانی با پیامدهای طولانی در طول زندگی می شود و ظرفیت مولد و ایمن بودن جامعه را کاهش می دهد. پژوهش حاضر با هدف واکاوی کیفیت رابطه والدین-نوجوانان، با بهزیستی روانشناختی نوجوانان انجام شد. این پژوهش از لحاظ هدف کاربردی، از لحاظ روش از نوع توصیفی و همبستگی بوده است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش آموزان پسر و دختر مقطع متوسطه دوم در سال تحصیلی ۹۷-۹۸ در شهر کرمان بود. از این جامعه تعداد۲۳۰نفر دانش آموز با استفاده از روش تصادفی چند مرحله ایی (نسبتی) انتخاب شدند. برای جمع آوری داده های پژوهش از پرسشنامه های کیفیت رابطه والدین-نوجوانان و بهزیستی روانشناختی ریف استفاده شد. داده های گرد آوری شده در دو سطح (آمارتوصیفی و استنباطی) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج گویای آن است که بین کیفیت رابطه والدین-نوجوانان، با بهزیستی روانشناختی نوجوانان رابطه مثبت وجود دارد. که بر این اساس مد نظر قرار دادن کیفیت رابطه والدین و نوجوانان و تلاش برای ارتقای کیفیت رابطه موجبات بهزیستی روانشناختی را در آنها فراهم می آورد.

Keywords:

کیفیت رابطه , والدین , نوجوانان , بهزیستی روانشناختی , نوجوانان