چگونه توانستم با پارادوکس درمانی نشانه های اختلال موکنی در یک نوجوان را برطرف کنم؟

اقدام پژوهی حاضر با هدف برطرف سازی نشانه های اختلال موکنی در یک نوجوان از طریق درمان پارادوکسی انجام گرفت. بررسیهای دقیق تر نشان داد که علاوه بر اختلال موکنی دانش آموز، اختلال اضطراب فراگیر مادر و همچنین تعارض و مشکلات ارتباطی مادر و دختر نیز نیاز به توجه بالینی و درمان دارد؛ بنابراین برای درمان کامل این مشکلات از هر دو روشهای درمان پارادوکسی فردی و زوجی استفاده شد. تکنیکهای برنامه زمانی پارادوکسی فردی برای کاهش نشانه های اختلال موکنی در دختر و اختلال اضطراب فراگیر در مادر و تکنیکهای زوجی شامل برنامه زمانی مدیریت نوبتی و برنامه زمانی گفت وگوی دوجانبه پارادوکسی برای کاهش تعارض و بهبود ارتباط مادر و دختر مورداستفاده قرار گرفتند. مقایسه شواهد)۱وضع موجود) و شواهد)۲وضع مطلوب) حاکی از تاثیر مثبت این روش درمانی بر کاهش نشانه های اختلال موکنی در دختر و اختلال اضطراب فراگیر مادر و تعارض و مشکلات رابطه ای بین آنها بود؛ بنابراین با توجه به ویژگیهای خاص پارادوکس درمانی از قبیل کوتاه مدت و مقرون به صرفه بودن و داشتن تکالیف آسانتر و میزان بالاتر تبعیت از درمان، استفاده بیشتر از آن برای درمان اختلالات نوجوانان توصیه میشود.

Keywords:

نوجوان , پارادوکس درمانی , اختلال موکنی , اضطراب فراگیر