نقش اضطراب کروناو ذهنآگاهی درپیشبینی رفتار خود مراقبتی دانش آموزان دوره اول متوسطه شهر بندرعباس

پژوهش حاضر با هدف تعیین نقش اضطراب و ذهن آگاهی در پیشبینی رفتار خود مراقبتی دانش آموزان دوره اول متوسطه شهر بندرعباس انجام شده است. این پژوهش یک مطالعه توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دوره اول متوسطه شهر بندرعباس به تعداد ۹۴۵ نفر بود. بر این اساس با استفاده از فرمول کوکران تعداد ۱۹۷ نفر با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند. برای اندازه گیری متغیرهای پژوهش از پرسشنامه مقیاس اضطراب کرونا علیپور وهمکاران(.(۱۳۹۸ وپرسشنامه ذهنآگاهی بائر و همکاران، پرسشنامه خود مراقبتی کان و همکاران ( .(۱۳۹۱دادهه ا با استفاده از آزمون همبستگی پیرسون و آزمون رگرسیون گام به گام تحلیل شدند. نتایج پژوهش نشان داد که بین ذهن آگاهی با رفتارخودمراقبتی در دانش آموزان رابطه معنادار مثبت وجود دارد، و بین اضطراب کرونا با رفتار خودمراقبتی در دانش آموزان رابطه معنادار منفی وجود دارد.با توجه به نقش اضطراب کرونا و ذهنآگاهی دررفتارخودمراقبتی دانش آموزان به نظر میرسد با بالا بردن رفتارخودمراقبتی در دانش آموزان می توان به پرورش ذهنآگاهی درست در دانش آموزان امیدوار بود .واضطراب کرونا آنان را کاهش داد.

Keywords:

ذهن آگاهی , اضطراب کرونا , رفتارخودمراقبتی