بررسی اثربخشی آموزش هوش هیجانی بر سازگاری اجتماعی دانش آموزان پرخاشگر دوره ابتدایی شهر الوند سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۴۰۱

پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش آموزش هوش هیجانی بر اثربخشی آن در سازگاری اجتماعی دانش آموزان پرخاشگر انجامشده است. روش پژوهش نیمه آزمایشی است. و با روش نمونه گیری هدفمند و به صورت تصادفی ۳۰ نفر دانش آموز دوره ابتدایی پرخاشگر ۱۴) نفر گروه آزمایشی و ۱۶ نفر گروه گواه) بود. در این پژوهش برای سنجش سازگاری اجتماعی از پرسشنامهشخصیتی کالیفرنیا (CPI) زیر مقیاس سازگاری اجتماعی و گزارش مسئولین مدرسه در مورد تعداد مراجعه به دفتر آموزشگاه به دلیل پرخاشگری استفادهشده است. برای تجزیه وتحلیل دادهها از تحلیل کوواریانس (ANCOVA) استفاده شده است. نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که پس از ۷ جلسه آموزش هوش هیجانی تفاوت معناداری در افزایش سازگاری اجتماعیگروه آزمایشی نسبت به گروه گواه به وجود آمده است. و تعداد مراجعه های این گروه آزمایش به دفتر کاهش یافت. این تفاوت در زیر مقیاسهای سازگاری اجتماعی نیز مشاهده شد اما در زیر مقیاس های تفاوتها معنادار نبود.

Keywords:

پرخاشگری , سازگاری اجتماعی , هوش , هوش هیجانی