تعیین رابطه تنظیم هیجان و طرحواره های ناسازگار اولیه با تاب آوری دانش آموزان دختر

هدف پژوهش حاضر مطالعه بررسی رابطه تنظیم هیجان و طرحواره های ناسازگار اولیه با تاب آوری دانش آموزان است. روش تحقیق توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه کلبه دانش آموزان دختر دوره راهنمایی شهرستان قم به تعداد ۳۱۳۶ بوده که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای و از طریق فرمول نمونه گیری کو کرانه تعداد ۳۶۱ نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات شامل سه پرسشنامه تنظیم هیجان کارفکی و همکاران (۲۰۰۱)، طرحواره های ناسازگار اولیه یانگ (۱۹۸۸)، تاب آوری کانر و دیویدسون (۲۰۰۳) بوده است. روایی هر سه پرسش نامه توسط صاحبنظران تایید شد و بابایی پرسشنامه با توجه محاسبه ضریب آلفای کرونباخ برای پرسشنامه تنظیم شناختی هیجان ( .(۸۹ /۴ طرحواره های ناسازگار اولیه (۰ ۹۱) تاب آوری (+/۶A) به دست آمد. برای تجزیه و تحلیل از روشهای آماری توصیفی و آمار استنباطی (همبستگی پیرسون) استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد بین تنظیم هیجان و ابعاد آن با تاب آوری دانش آموزان دختر دوره راهنمایی شهرستان قم در سال تحصیلی ۹۲-۹۳، رابطه معناداری وجود دارد. نتایج همچنین نشان داد که بین طرحواره های ناسازگار اولیه و تمامی ابعاد آن با تاپ آوری دانش آموزان دختر دوره راهنمایی شهرستان قم در سال تحصیلی ۹۲-۹۳، رابطه معکوس و منفی وجود دارد.

Keywords:

تنظیم هیجان , طرحواره های ناسازگار اولیه , تاب آوری