اقدام پژوهی: چگونه توانستم تدریس فعال داشته باشم و روحیه مشارکت در فعالیتهای کلاسی را در بین دانش آموزان کلاس پنجم تقویت کنم .

امروز میبینیم که بیشتر فعالیتهای یادگیری از طریق همیاری ترغیب میشود. زمینه دانشی و عاطفی و اجتماعی به هم پیوند می خورند و جنبه های گوناگون شخصیت فراگیرندگان مورد تایید قرار میگیرند.آشکار است که دانش آموزان بدون مشارکت و فعالیت نمیتوانند در جریان فرایند یادگیری قرار بگیرند و بهره ای از آموزش نمیبرند. در مدتی که از سال تحصیلی می گذشت مشاهده م ی کردم که دانش آموزان در کلاس درس مشارکتی از خودشان نشان نمی دادند. نها به تنهایی هرکدام تکالیف خود را انجام می دادند یکدیگر را در هنگام پاسخ غلط مورد تمسخر قرار میدادند و مفاهیمی را که آنها را یادمی گرفتند ، صرفا حفظ میکردند و هیچ درکی از آنها نداشتند . بنابراین به عنوان یک دانشجومعلم کارورز و دلسوزتصمیم گرفتم تا شیوه هایی را در مدرسه به کار گیرم تا از طریق آن بتوانم روحیه همکاری و همکاری را بین دانش آموزان در سرکلاس افزایش دهم . پس از مطالعه و بررسی اسناد و مدارک موجود و گردآوری اطلاعات از دانش آموزان بر آن شدم تا با استفاده از روشهای تدریس گروهی و مشارکتی روحیه همکاری و مشارکت آنها را برای یادگیری بیشتر افزایش دهم . با اجرای این طرح و نتایج حاصل از ارزشیابی اقدام جدید و تعیین اعتبار آن روند خوبی در مشارکت و فعالیت دانش آموزان در کلاس درس و در نتیجه افزایش روحیه همکاری در آنها و یادگیری بیشترو عمیق تری مشاهده کردم . زمینه پژوهش: پس از مراجعه من به مدرسه و شرکت در کلاس های درس در دوره کارورزی متوجه مشکلات ی در دانش آموزان شدم که تعریف کاربردی از مفاهیمی که آنها را یاد گرفته اند، ندارند. آن گونه که هیچ خلاقیتی در دانش آموزان شکل نگرفته است، یکی از عوامل اینمشکلات قطعا تدریس های مجازی و دور بودن این کودکان که هرکدام سرمایه های این کشور هستند، از دیگر همسالان خود است ولی یکی دیگر از علل این مشکل نیز تدریس به صورت کاملامعلم محوری و تئوریک است.علاقه مند کردن دانش آموزان به فعالیتهای عملی و انجام فعالیتهایی برای مشارکت آنها در روند تدریس و برسی تاثیر آن در یادگیری بیشتر دانش آموزان می باشد.

Keywords:

دانش آموزان , روحیه همکاری و مشارکت , یادگیری فعال , راهکارها