تاثیر آموزش و پرورش در تعلیم و تربیت و حقوق دانش اموزان
Publish place: 4th National Conference on Professional Research in Psychology and Counseling with a Teacher Perspective
Publish Year: 1401
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 76
This Paper With 8 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
CFTP08_1296
تاریخ نمایه سازی: 11 مهر 1401
Abstract:
آموزش دانش اموزان در عصر جهانی شدن به معنای آموزش دانش اموزان همراه با حقوق برابر و عادلانه به تمام اتباع ملت از هر رنگ و نژاد و زبان و فرهنگ و اندیشه و سبک زندگی است. این آموزش ها که می تواند در برنامه درسی جای بگیرد، شامل حرمت نهادن به کیفیت و تنوع ، قانون و حقوق و مسئولیتهای انسانی ، مسئولیت پذیری ، نظم و آزادی، قدرت و پاسخگویی، تفاوت و همکاری ، فردیتو اجتماعی ، مردم سالاری واقعی ، تعهد، انتقاد نگری و انتقاد پذیری، برابری و عدالت است رعایت حقوق دانش اموزان مستلزم آشنایی با مفاهیم انتزاعی و همچنین مکانیزمهای تضمینی است. لذا نحوه آموختن وآموزش دادن این مفاهیم و اسناد بنیادین مربوط به آن از اهمیت خاصی برخوردار است این آشنایی نه طبیعی است ونه خود جوش وآتی و به مانند هر دانشی دیگر دیگر باید به نحو پویا انتقال یابد؛ بی گمان یکی از مهمترین مباحث مطرح شده در نظام تعلیم و تربیت اکثر کشورها، تربیت شهروندانی خوب وموثر می باشد که این امر بر خلاف بعضی از باورها که آن را فقط در زمره وظایف گروه هایی سیاسی ، اجتماعی می دانند. از وظایف نظام دولتی و نظام های تربیتی از جمله آموزش و پرورش است تا با عزمی راسخ به آن پرداخت . و برای آن برنامه ریزی های دقیق بنمایند. بدون تردید در شرایط کنونی تربیت دانش اموزان و حمایت از آن یک فرایند مربوط به تمام عمر است و به همین جهت ، همه افراددر تمام طول زندگی حود نیازمند آموزش های متناسب با این دو مقوله در مراحل زندگی هستند. در نتیجه لازم است زمینه و امکان آموزش تربیت دانش اموزان برای همه ایجاد گردد. دلیل وجود هر سیستم آموزشی تحقق بخشیدن به هدفهای آن نظام است . بنابر این نظام آموزشی باید مخاطبان خود را با استفاده از تمام ظرفیتهای خود برای شهروندان خود در جامعه پرورش دهد.مفهوم دانش اموزان ازجمله مفاهیم کلی است که به مطالعات در زمینه مختلف وابسته است و می توان آن را به آموزش شیوه های زندگی کردن در جامعه اطلاق کرد وبرای اصولو عقاید مربوط به فرایند تربیت دانش اموزان در جامعه باید به مراحلی را در رابطه وضعیت، پتانسیل و شرایط فرهنگی و رسمی افراد در جامعه در نظر گرفت.
Keywords:
Authors
کورش کیانی ده کیانی
دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی مسکن، دانشگاه پیام نور، واحد بروجن