رابطه بین نگرش دینی با خودکار آمدی و سلامت عمومی در بین دانشجویان دانشگاه شهید مدنی آذربایجان

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه نگرش دینی و خودکارآمدی با سلامت عمومی دانشجویان دانشگاه شهید مدنی آذربایجان می باشد. این پژوهش یک طرح توصیفی- همبستگی است. حجم نمونه متشکل از ۱۰۰ دانشجو (۴۸ دختر و ۵۲ پسر) (۶۰ نفر در مقطع کارشناسی، ۲۹ نفر در مقطع کارشناسی ارشد و ۱۱ نفر در مقطع دکتری)د بودند که به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار به کار گرفته شده، پرسشنامه ی نگرش سنج دینی براهنی گلریز، مقیاس خودکارآمدی شرر و مادوکس و پرسشنامه سلامت عمومی گلدبرگ بود. جهت تجزیه و تحلیل داده ها، از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد که بین نگرش دینی و خودکارآمدی با سلامت روان در دانش جویان دانشگاه شهید مدنی آذربایجان ارتباط معناداری وجود دارد. همچنین، نگرش دینی و خودکارآمدی قادرند تا با ضرایبی معادل۰/۳۷ و۰/۳۴، تغییرات سلامت روان را پیش بینی کنند با توجه به یافته های پژوهش، نگرش دینی و خودکارآمدی میتوانند سلامت روان دانشجویان را بهبود بخشند. لذاء کارشناسان و مسئولان خدمات بهداشتی و درمانی دانشگاه ها از این طریق می توانند سلامت روان دانشجویان را ارتقاء دهند.

Keywords:

نگرش دینی , خودکارآمدی , سلامت روان , دانشجویان دانشگاه.