شناسایی رابطه انعطاف پذیری شناختی و عوامل شخصیتی با سازگاری بیماریهای مزمن (مورد مطالعه: بیماران دیابتی نوع۲ شهر خرم آباد)

در نظریه ی انعطاف پذیری شناختی، سلامت روان به عنوان پذیرش محیط های درونی و بیرونی خود فرد وتعهد به فعالیت های ارزشمندی که باثبات باشند. همچنین شخصیت به الگوهای معینی از رفتارو شیوه های تفکراست که نحوه سازگاری شخص را با محیط تعیین می کند. لذا پژوهش حاضر با هدف شناسایی رابطه انعطاف پذیری شناختی وعوامل شخصیتی سازگاری با بیماری مزمن دیابت نوع دو پرداخته است. پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه مورد مطالعه کلیه بیماران دیابتی نوع ۲ شهر خرم آباد می باشد که به بیمارستان مراجعه نموده اند. حجم نمونه براساس جدول مورگان ۱۰۰ نفر در نظر گرفته شد. برای اندازه گیری متغیرهای پژوهش از آزمون های سنجش صفات پنج گانه شخصیتی (NEO)، انعطاف پذیری شناختی دنیس، وندروال و سازگاری با دیابت سالیوان استفاده شده است. داده ها توسط تحلیل واریانس چند متغیری تحلیل شدند. و انعطاف پذیری شناختی (مولفه ادراک کنترل) و عوامل شخصیتی (روان آزردگی به صورت منفی وبقیه مولفه ها به صورت مثبت) سازگاری با دیابت را پیش بینی کردند. با توجه به یافته های پژوهش، انعطاف پذیری شناختی وعوامل شخصیتی متغیرهای مهمی هستندکه می توانند سازگاری را در بیماران دیابتی نوع ۲پیش بینی نمایند. لذا تقویت و در نظرگرفتن این متغیرها جهت کمک به بیماران دیابتی ازاهمیت ویژه ای برخوردار هستند.

Keywords:

انعطاف پذیری شناختی , سازگاری , عوامل شخصیتی , دیابت نوع دو