طراحی و اعتباریابی مدل بهبود عملکرد پژوهشی اعضای هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی یاسوج

زمینه و هدف: اهمیت دادن به امر تحقیقات و افزایش فعالیت های پژوهشی در هر کشور بسترهای مناسبی برای توسعه و پیشرفت آن کشور فراهم می کند. این تحقیق با هدف طراحی و اعتباریابی مدل بهبود عملکرد پژوهشی اعضای هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی یاسوج انجام شد. روش بررسی: این تحقیق، یک مطالعه آمیخته از نوع اکتشافی متوالی است. جمع آوری داده ها از طریق مصاحبه عمیق نیمه ساختارمند انجام شد. شرکت کنندگان کلیدی پژوهش، اعضای هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی یاسوج بودند که از بین آن ها تعداد ۲۱ نفر به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند و با آن ها مصاحبه انجام شد. روش تحلیل مضمون به شیوه آتراید استرلینگ برای تجزیه و تحلیل استفاده شد . جامعه آماری این پژوهش در بخش کمی مشتمل بر همه اعضای هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی یاسوج به تعداد ۲۸۰ نفر بوده است. روش نمونه گیری در این پژوهش به صورت نمونه گیری تصادفی ساده بر اساس جد ول کرجسی و مورگان بود که تعداد ۱۹۰ نفر انتخاب و در نهایت تعداد ۱۷۸ پرسش نامه قابل تجزیه و تحلیل به دست آمد. یافته ها: در این مطالعه، ۲۱ نفر از اعضای هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی یاسوج بر اساس قاعده اشباع نظری در تحقیق مشارکت داشتند که از این تعداد نه نفر زن و یازده نفر مرد بودند. از نظر رتبه علمی، چهار نفر دارای مرتبه استاد تمام، هفت نفر دانشیار و ده نفر استادیار بودند. پس از تجزیه و تحلیل داده های مصاحبه و کدگذاری نخست، هشتاد مضمون پایه به دست آمد که پس از آن به  چهارده مضمون سازمان دهنده تقلیل پیدا کرد. در نهایت مضامین فراگیر سیاست گذاری، فردی و موقعیتی به عنوان عوامل مرتبط با بهبود عملکرد پژوهشی هیئت علمی شناسایی شد و در بخش کمی تحلیل عاملی تاییدی مدل به دست آمده را تایید کرد. نتیجه گیری: رسیدن به یک عملکرد جامع در زمینه پژوهش منوط به توجه به برنامه ریزی های مناسب و درست در این عرصه است. توجه به سیاست گذاری، در این رابطه تمرکز بر عوامل فردی مانند مهارت ها، صلاحیت های پژوهشی، خود تنظیمی استادان و عوامل موقعیتی مانند تفکر تیمی، دانش محوری و جامع محوری می تواند موجبات بهبود عملکرد پژوهشی اعضای هیئت علمی را فراهم آورد.

Keywords:

Medicine , Faculty , Research , Qualitative Research , عملکرد پزشکی , اعضای هیئت علمی , پژوهش , پژوهش کیفی