تحلیل حقوقی مجازات اخراج در قانون رسیدگی به تخلفات اداری

بندهای (ی) و (ک) ذیل ماده ۹ قانون رسیدگی به تخلفات اداری مصوب ۱۳۷۲ مجازات اخراج از دستگاه متبوع و انفصال دائم از خدمات دولتی را به عنوان شدیدترین مجازات های اداری پیش بینی نموده است اما شرایط اعمال این دو مجازات در قانون مشخص نیست. ابهامی که در این خصوص وجود دارد این است که آیا هیئت های رسیدگی به تخلفات اداری ابتدا به ساکن می توانند مجازات اخراج کارمند متخلف را اعمال نمایند یا صرفا در صورت عدم وجود شرایط مقرر در بندهای (ح) و (ط) ذیل ماده ۹ قانون مذکور مبنی بر بازخریدی و بازنشستگی در صورت دارا بودن سابقه خدمت مورد نظر، اخراج را به عنوان آخرین راهکار برای تنبیه متخلف اعمال می نمایند. به نظر می رسد با توجه به آثار بسیار منفی اخراج در حیات کارمند و افراد تحت تکفل وی و با توجه به مبانی و اهداف حاکم بر اعمال مجازات و رعایت اصول دادرسی عادلانه اعمال مجازات بازخریدی یا بازنشستگی در صورت وجود سابقه خدمت به جای مجازات اخراج با اصول و منطق حقوقی و اهداف مجازات سازگارتر است.

Keywords:

اخراج , بازنشستگی , دادرسی عادلانه , قانون رسیدگی به تخلفات اداری , مجازات