تحلیلی بر شاخص های پایداری در مجتمع های مسکونی (نمونه موردی: مجتمع مسکونی ششصد دستگاه مشهد)

تجارت نشان می دهد که پایداری شهری توجه زیادی را در سطح جهانی به دست آورده است، در حالی که این موضوع در ایران به طور کامل مورد توجه قرار نگرفته است. سطح پایداری شهری می تواند کیفیت زندگی در شهرها را نشان دهد. بررسی و شناخت وضعیت بناهای مسکونی و تنگناهای توسعه آنها به لحاظ پایداری و توسعه پایدار در شهرها، از مسایلی است که اخیرا در فرهنگ برنامه ریزی شهری مطرح شده، اما هنوز در کشور ما جایگاه آن به خوبی طرح نشده است از آنجا که بناهای مسکونی شهری مصرف کننده انرژی زیادی است لازم است به بحث پایدار ساختن این بناها توجه بیشتری شود. هدف مقاله حاضر بررسی پایداری در مجتمع های مسکونی (نمونه موردی: مجتمع مسکونی ششصد دستگاه مشهد) در مشهد می باشد. این تحقیق از نوع توصیفی تحلیلی است و جمع آوری اطلاعات به دو شیوه اسنادی و میدانی انجام گرفته است. نتایج تحقیق نشان می دهد از مجموعه شاخص های پایداری که در قالب سه مولفه اجتماعی، زیست محیطی و اقتصادی تقسیم بندی شده اند و با توجه به شاخص های بررسی شده در این تحقیق مجتمع مسکونی ششصد دستگاه مشهد از نظر شاخص های پایداری اجتماعی و اقتصادی با وضعیت مطلوب و استاندارد پایداری فاصله زیادی دارد و شاخص های پایداری زیست محیطی در وضعیت نسبتا مطلوبی قرار دارد که برای بهبود پایداری مجموعه نیاز به مشارکت ساکنان و مدیریت و هماهنگی سازمانهای مربوطه را می طلبد.

Keywords:

پایداری اجتماعی , پایداری اقتصادی , پایداری زیست محیطی , مجتمع مسکونی