بررسی و تحلیل تاثیر تفاوت نیمرخ روانی والدین در بزهکاری و بهنجاری کودکان در شهرستان بوشهر

زمینه و هدف: مساله بزهکاری اطفال و نوجوانان از جمله مسائل بغرنج اجتماعی است که افکار عمومی را شدیدا به خود مشغول داشته است. لذا هدف از این تحقیق مقایسه نیمرخ روانی والدین کودکان بزهکار و والدین کودکان بهنجار در شهرستان بوشهر می باشد. روش تحقیق: تحقیق حاضر از نظر ماهیت و هدف کاربردی است و از نظر روش توصیفی از نوع زمین یابی (پیمایشی) است. جامعه آماری تحقیق حاضر شامل کلیه والدین کودکان بزهکار و والدین کودکان بهنجار ۷ تا ۱۰ساله شهر بوشهر است که از طریق روش نمونه گیری در دسترس تعداد ۴۷ خانواده کودکانی که تحت عنوان بزهکار نام گرفته بودند (۲۶ دختر و ۲۱ پسر) و ۴۶ خانواده کودکان بهنجار از همین مناطق به صورت نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای از مدارس ابتدایی دخترانه و پسرانه (۲۳ نفر دانش آموز پسر و ۲۳ نفر دانش آموز دختر) انتخاب شدند. جهت تحلیل داده ها از روش آماری تحلیل واریانس چند متغیری استفاده شد. روش گردآوری اطلاعات در این تحقیق روش کتابخانه ای و میدانی است و ابزارهای گردآوری آن را مصاحبه و پرسشنامه محقق ساخته تشکیل می دهد. نتایج و یافته های تحقیق نشان داد: بین ابعاد مختلف بیانگری، تضاد و تعارض، گرایش سرگرمی و تفریحی، تاکیدات مذهبی، سازماندهی، منبع کنترل بیرونی، گسستگی، سبک خانواده بی قید و بند، سبک خانواده مستبد، در خانواده های کودکان بزهکار و خانواده های کودکان عادی تفاوت معنی داری وجود دارد. همچنین بین ابعاد افسردگی، اضطراب، پرخاشگری، افکار پارانویید و روان پریشی بین نیمرخ روانی والدین کودکان بزهکار و والدین کودکان عادی تفاوت معنی دار است. بنابراین شناخت ویژگی های نیمرخ روانی و ساختار خانواده کودکان بزهکار و کودکان عادی را می توان به عنوان فعالیتی ضروری برای پیشگیری از انواع آسیب های اجتماعی دانست.

Keywords:

نیمرخ روانی والدین , بزهکاری , کودکان بوشهری