بررسی نقش نهادها و سازما نهای مرتبط با پیشگیری وضعی از جرم با رویکردی به قوانین داخلی

پیشگیری از بزهکاری امروزه در کنار سرکوب گری یکی از موثرترین ابزارهای سیاست جنایی برای پاس خدهی به بزهکاری به شمار م یرود. یکی از شیو ههای پیشگیری از جرم، پیشگیری وضعی یا موقعیتی است که با ایجاد دشواری، کاهش منافع و افزایش خطرات دستگیری برای بزهکاران مانع ارتکاب جرم از سوی آنها می شود. همان گونه که در سایر پژوهش ها و آمارهای موجود از مراجع قضایی و انتظامی مشاهده می شود سیاست های اعمال شده در بخش قضایی و اجرایی توفیق چندانی در کنترل و مهار جرائم نداشته و افزایش جمعیت کیفری زندان ها نتیجه عدم انتخاب صحیح سیاست ها و راهکارها و ضعف مدیریتی می باشد. نوشتار حاضر تلاش م یکند با مطالعه موردی شهر شیراز و طرح پرسش نامه محقق ساخت به روش کتابخانه ای میدانی تاثیر اقدامات نهاد انتظامی نسبت به نهاد قضایی در پیشگیری وضعی از جرائم و هم چنین عل تیابی ریشه ای در عدم موفقیت طرح های پیشگیرانه را به چالش کشیده و به علت یابی ریشه ای در عدم موفقیت طر حهای پیشگیرانه وضعی بپردازد.

Keywords:

جرم , پیشگیری وضعی , نهادهای اجرایی , نهادهای قضایی