بررسی اثر هورمون محرک فولیکولی بر بقا و کلونی زایی سلول های بنیادی اسپرماتوگونی بز در کشت آزمایشگاهی
Publish place: Qom University of Medical Sciences، Vol: 13، Issue: 12
Publish Year: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 151
This Paper With 12 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_MUQ-13-12_001
تاریخ نمایه سازی: 17 مهر 1401
Abstract:
زمینه و هدف: سلول های بنیادی اسپرماتوگونی (SSCs: Spermatogonial Stem Cells) سلول هایی خاص هستند که دارای توانایی خودنوسازی و تمایز می باشند. این سلول ها نقشی اساسی در حفظ روند اسپرماتوژنز و باروری دارند. در این ارتباط، مطالعه حاضر با هدف بررسی اثر غلظت های مختلف هورمون محرک فولیکولی (FSH: Follicle Stimulating Hormone) بر کلونی زایی سلول های بنیادی اسپرماتوگونی بز در محیط آزمایشگاه انجام شد.
روش بررسی: سلول های اسپرماتوگونی طی دو مرحله هضم آنزیمی از بیضه بز نابالغ جداسازی شدند. سلول های استخراج شده به مدت ۱۰ روز در چهار گروه کشت داده شدند. برای گروه کنترل کشت ساده سلول های اسپرماتوگونی در محیط DMEM (Dulbecco's Modified Eagle Medium) حاوی ۱ درصد آنتی بیوتیک و ۵ درصد FBS (Fetal Bovine Serum) انجام شد. در گروه های تیمار ۱، ۲ و ۳ نیز غلظت های مختلف FSH (۵، ۱۰ و ۲۰ واحد بین المللی بر میلی لیتر) به ترتیب به محیط کشت اضافه گردید. تعویض محیط های کشت هر ۷۲ ساعت انجام شد. ماهیت سلول ها توسط رنگ آمیزی ایمنوسیتوشیمی علیه آنتی ژن PGP۹.۵ تایید گردید. بلافاصله پس از جداسازی، درصد زنده مانی سلول ها، مساحت و تعداد کلونی های تشکیل شده در روزهای چهارم، هفتم و دهم پس از کشت به وسیله میکروسکوپ معکوس ارزیابی شدند. داده ها با استفاده از آزمون واریانس یک طرفه آنالیز گردیدند.
یافته ها: نتایج نشان دادند که میزان زنده مانی سلول های اسپرماتوگونی پس از جداسازی ۳۲/۲±۴/۸۹ درصد بوده است. اثر FSH در تشکیل کلونی های سلول های اسپرماتوگونی وابسته به دوز بود. دوزهای ۵ و ۱۰ واحد بر میلی لیتر، مساحت و تعداد سلول های اسپرماتوگونی را افزایش داد؛ اما دوز ۲۰ واحد بر میلی لیتر موجب کاهش تشکیل کلونی ها گردید (۰۵/۰>P).
نتیجه گیری: FSH می تواند محیط کشت مناسبی را به منظور مطالعه سلول های اسپرماتوگونی در محیط آزمایشگاه فراهم کند.
Keywords:
Authors
حامد کدیوریان
School of Veterinary Medicine, Razi University
پیمان رحیمی فیلی
Department of Clinical Sciences, School of Veterinary Medicine, Razi University
علی اصغر مقدم
Department of Clinical Sciences, School of Veterinary Medicine, Razi University
صمد علی محمدی
Department of Basic Sciences, Section of Physiology, School of Veterinary Medicine, Razi University
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :