اثر خوردگی آرماتورها بر رفتار چرخه ای پایه پل های بتن آرمه

پل ها یکی از ارکان مهم در سیستم حمل و نقل بوده که می توانند تحث اثر محیط های مهاجم دچار زوال در عملکرد شوند. خوردگی آرماتورهای فولادی از جمله عوامل اصلی زوال عملکرد در پل های بتن آرمه است. تغییرات آب و هوایی خوردگی آرماتورها را تشدید کرده و قابل انتظار است که خرابی های بیشتری در یک بازه زمانی کوتاه ایجاد کنند. پل ها با اثر خوردگی آرماتورها که در مناطق لرزه خیزی بالا واقع شده اند، احتمالا آسیب پذیری بالاتری را در طول زمان بهره برداری خود خواهند داشت. از اینرو بایستی عملکرد لرزه ای آنها به دقت مورد ارزیابی قرار گیرد. در این مطالعه، یک تحلیل المان محدود غیرخطی سه بعدی کارآمد بر اساس روش دینامیکی صریح برای بررسی رفتار پایه های پل سالم (بدون خوردگی) و دارای خوردگی بکار گرفته شده است. در تحلیل های انجام شده، تاثیر سطوح ۱۰%، ۲۰% و ۳۰% خوردگی بر رفتار چرخه ای پایه های پل مورد بررسی قرار گرفته است. پارامترهای در نظر گرفته شده در این مدل های عددی شامل کاهش تنش پیوستگی و خصوصیات مکانیکی اصلاح شده برای بتن و فولاد (کشش و فشار) تحت اثر بارگذاری چرخه ای می باشد. مدل عددی استفاده شده از طریق مقایسه با نتایج آزمایشگاهی راستی آزمایی شده است. نتایج نشان داد که رویکرد مورد استفاده تخمین مناسبی از عملکرد پایه پل ها تحت اثر بارهای چرخه ای ارائه می کند. همچنین کمک می کند تا بتوان با بررسی پل های موجود مواردی که اولویت بیشتری برای مقاوم سازی دارند را شناسایی کرد.

Keywords:

خوردگی , پایه پل , بارگذاری چرخه ای , شکل پذیری , اتلاف انرژی