تاثیر پروژسترون بر زنده مانی رده سلولی M CF-۷ و ارزیابی بیان ژن های P۵۳،BAX و BCL-۲

زمینه و هدف: تحقیقات نشان داده اند پروژسترون بر زنده مانی سلول های سرطان پستان تاثیرگذار است. این مطالعه با هدف بررسی اثرات پروژسترون بر زنده مانی رده سلولیMCF-۷ و ارزیابی بیان ژن های P۵۳،BAX  و  BCL-۲انجام شد. روش بررسی: در این مطالعه تجربی – آزمایشگاهی، سلول هایMCF-۷ پس از تهیه از بانک انستیتو پاستور، به دو گروه کنترل و گروه دریافت کننده پروژسترون در غلظت های ۰۰۱/۰، ۰۱/۰، ۱/۰، ۱، ۱۰ میلی گرم برمیلی لیتر تقسیم بندی شدند. زنده مانی سلول ها با استفاده از تست MTT اندازه گیری شد. سطح نسبی بیان ژن های P۵۳، Bax و Bcl-۲ با روش Real time PCR موردبررسی قرار گرفت. داده ها با استفاده از آزمون واریانس یک طرفه و تی تست مستقل آنالیز شدند. یافته ها: در این مطالعه، مواجهه با غلظت ۱۰ میلی گرم برمیلی لیتر پروژسترون سبب کاهش زنده مانی سلول هایMCF-۷ در مقایسه با گروه کنترل شد (۰۰۱/۰p˂). اما مواجهه با غلظت های ۰۰۱/۰، ۰۱/۰، ۱/۰، ۱، ۱۰ میلی گرم برمیلی لیتر پروژسترون، در زنده مانی سلول های MCF-۷ در مقایسه با گروه کنترل، تغییر معنی داری ایجاد نکرد. بیان ژن های P۵۳، Bax در سلول های  MCF-۷ در مواجهه با غلظت ۵/۲ میلی گرم برمیلی لیتر پروژسترون نسبت به گروه کنترل، افزایش معنی داری داشت (به ترتیب ۰۵/۰ p˂،۰۰۱/۰p˂)، اما بیان ژن  Bcl-۲ در مقایسه با گروه کنترل، دچار کاهش معنی داری شد (۰۰۱/۰p˂). نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد پروژسترون در غلظت بالا سبب کاهش زنده مانی سلول هایMCF-۷ می شود و اثر سیتوتوکسیک پروژسترون بر سلول های MCF-۷ از طریق القای آپوپتوز وابسته به Bax و افزایش بیان ژن ضد توموری P۵۳ اعمال می گردد. براین اساس هورمون پروژسترون در درمان سرطان پستان، حایز اهمیت است.

Keywords:

Progesterone , Apoptosis , MCF-۷ cell. , پروژسترون , سلول های MCF-۷ , آپوپتوز.