تحلیل شناسه های بصری خوشنویسی اسماء الحسنی در کتیبه های آرامگاهی ) مطالعه موردی کتیبه های آرامگاهی شهرقم)

کلام خدا، تجلیگر نام او و علم به اسماء و صفات جلاله اش نزد مسلمانان جایگاه رفیعی دارد و استفاده هنرمندانه و ایجاد جلوه های بصری با اسماء و صفات الهی در محیط زندگی برای ایجاد یک فضای قدسی دارای اهمیت به سزایی است. هنرمندان مسلمان عشق خود را به انبیاء و امامان به صورتی نمادین و بصری در آثار هنری، به خصوص در ابنیه مذهبی در قالب کتیبه، شمسه در ترکیب با نقوش هندسی و گیاهی بیان داشته اند و تجلی مفاهیم دینی در هنر، نزد مسلمانان امری اجتناب ناپذیر بوده و هست. حضور نام با ارزش حضرت محمد (ص) و علی (ع) به همراه صفات الهی در کتیبه ها نشان از حضور بارز افکار شیعی مردم و حاکمان شیعه وقت دارد. استان قم با اتمسفر دینی و مذهبی خاص از جمله مناطقی است که بناهای آرامگاهی نسبتا زیادی را در خود جای داده است. این پژوهش با روش تاریخی، توصیفی، تحلیلی و با جمع آوری اطلاعات میدانی و کتابخانه ای ضمن معرفی معماری بناهای امامزادگان و آرامگاه های قم برطبق تقدم زمان ساخت آنها به بررسی جلوه هایی از مفاهیم بصری اسماء مقدس به عنوان نمادهای تجسمی درتزئینات بکار رفته در این مکان ها پرداخته است.

Keywords:

کتیبه نگاری , اسماءالحسنی , خوشنویسی , آرامگاه