ارزیابی اثر ضدباکتریایی نانوذرات نقره، سیپروفلوکساسین و ترکیب آنها علیه سودوموناس آئرو ژینوزا PAO۱

زمینه و هدف: سودوموناس آئروژینوز، از عوامل شایع عفونت های ثانویه می باشد. با توجه به مصرف بی رویه آنتی بیوتیک ها و خطر مقاومت آنتی بیوتیکی، مطالعات پیرامون شناسایی ترکیبات جدید ضد باکتریایی افزایش یافته است. این مطالعه با هدف ارزیابی اثر ضد باکتریایی نانوذرات نقره، سیپروفلوکساسین و ترکیب آنها علیه سودوموناس آئرو ژینوزا PAO۱ انجام شد. روش بررسی: اثر مهار کنندگی نانوذرات نقره و سیپروفلوکساسین به تنهایی و ترکیب توام آنها، با کمک روش انتشار دیسک بر روی سودوموناس آئروژینوزا PAO۱ بررسی گردید. با استفاده از روش براث ماکرودیلوشن؛ MIC و MBC هریک از مواد تعیین شد. آنالیز آماری داده ها با استفاده از آزمون واریانس یک طرفه انجام شد. سطح معنی داری، ۰۵/۰ p<در نظر گرفته شد. یافته ها: با بررسی اثر نانوذرات نقره و سیپروفلوکساسین به تنهایی بر روی سودوموناس آئروژینوزا مشخص گردید به ترتیب رقت های بالای ۲۶/۱۵ میلی گرم برلیتر و ۸۵/۵ میکروگرم برمیلی لیتر موجب مهار رشد باکتری می شود. همچنین ارزیابی اثر توام نانوذرات نقره به همراه سیپروفلوکساسین نشان داد پلیت های حاوی دیسک های ترکیبی سیپروفلوکساسین و نانوذرات نقره به ترتیب با رقت های ۴۶/۱ میکروگرم برمیلی لیتر و ۹۵/۱ میلی گرم برلیتر، سبب ایجاد هاله عدم رشد می شود. نتیجه گیری: به نظر می رسد نانوذرات نقره در کنار سیپروفلوکساسین می تواند دارای اثر هم افزایی بر روی سودوموناس آئروژینوزا باشد. بنابراین، این موضوع شانس بروز جهش های ژنتیکی را در باکتری کاهش داده که در نتیجه خطر بروز سویه های مقاوم کاهش می یابد.  

Keywords:

Pseudomonas aeruginosa , Ciprofloxacin , Nanoparticles , Silver. , سودوموناس آئروژینوزا , سیپروفلوکساسین , نانوذرات , نقره.