تبیین ادراک دانشجویان پرستاری از آموزش بالینی به شیوه نقشه کشی مفهومی: مطالعه ی کیفی

مقدمه: آموزش بالینی پرستاری فرصت آموختن مهارت­ها و شایستگی­های مورد نیاز حرفه را فراهم می­سازد. از این­رو بکارگیری روشهای آموزشی نوین همچون نقشه مفهومی در پرستاری می­تواند مفید باشد. هدف از این مطالعه تبیین ادراک دانشجویان پرستاری از آموزش بالینی به شیوه نقشه­کشی مفهومی بود. روش کار: مطالعه حاضر یک تحقیق کیفی است که به روش تحلیل محتوای کیفی قراردادی با مشارکت ۱۶ دانشجوی ترم ششم پرستاری دانشگاه آزاد اسلامی واحد رشت که واحد کارآموزی مراقبت ویژه را به روش نقشه مفهومی گذرانده بودند در سال ۹۸-۹۷ در شهر رشت، انجام گرفت. داده­های مطالعه از طریق مصاحبه­های عمیق نیمه­ساختار یافته جمع­آوری شد؛ و با استفاده از روش تحلیل محتوای کیفی قراردادی Graneheim و Lundman با بکارگیری نرم­افزار MAXQDA تحلیل گردید. یافته­ها: مضمون اصلی مطالعه "آموزش بالینی اثر بخش" بود که از سه طبقه اصلی "کارآمدی آموزش بالینی" شامل زیرطبقات "تعمیق یادگیری"، "یادگیری خودهدایت­شونده"، "عینیت یافتن فرایند پرستاری" و "سازگاری"، "هدایت فرایند تفکر" شامل زیرطبقات "دریافت تصویری کلی"، "پرورش تفکر منتقدانه و استدلال بالینی" و "بازاندیشی" و "گامی به­سوی حرفه­ای شدن" شامل زیرطبقات "تعامل حرفه­ای"، "مراقبت مددجومحور" و "جستجوی کمک" تبیین شد. نتیجه­گیری: نتایج مطالعه حاضر حاکی از آن است که روش آموزشی نقشه مفهومی روشی مفید در آموزش پرستاری بوده که دانشجویان آن را آموزش بالینی اثربخش دانستند. این روش ابزاری قدرتمند در آموزش پرستاری بالینی در طراحی برنامه مراقبت پرستاری است که می­توان آن را جایگزین روشهای سنتی نمود.  

Keywords:

Qualitative Research , Students , Nursing , Active learning , تحقیق کیفی , دانشجویان , پرستاری , یادگیری فعال