الگوی عشق ورزی در میان سالمندان شهر تهران

هدف: هدف از پژوهش حاضر طراحی الگوهای عشق ورزی سالمندان ساکن در شهر تهران با استفاده از نظریه زمینه ای است که نظریه داده بنیاد نیز می نامند. روش پژوهش: این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر شیوه اجرا، کیفی است. جامعه آماری پژوهش را سالمندان ۶۵ سال و بیشتر ساکن در شهر تهران تشکیل می دهند. روش نمونه گیری از نوع هدفمند بوده است و ۲۰ تن نیز براساس اشباع نظری انتخاب شده اند. ابزار گردآوری اطلاعات، مصاحبه نیمه ساختار یافته بود و تجزیه و تحلیل داده ها در سه مرحله کدگذاری باز، محوری و گزینشی انجام شده است. یافته ها: براساس تحلیل داده ها، ۳۴۴ مفهوم اولیه(کدهای باز)، ۱۰۳کد محوری و ۱۸ کد گزینشی شناسایی شد. نتایج مستخرج از تجزیه و تحلیل مصاحبه های کیفی نشان داد که عوامل علی از ۴مقوله اصلی، ۳۶ مقوله فرعی و ۱۳۷ کد اولیه؛ عوامل زمینه ای از ۲ مقوله اصلی، ۱۵ مقوله فرعی، و ۵۰ کد اولیه؛ عوامل مداخله گذار ۲ مقوله اصلی، ۷ مقوله فرعی و ۲۳ کد اولیه؛ راهبردها از ۳ مقوله اصلی، ۱۹ مقوله فرعی و ۴۹ کد اولیه و در نهایت پیامدها حاصل از ۷ مقوله اصلی، ۲۶ مقوله فرعی و ۸۵ کد اولیه تشکیل شده اند. نتیجه گیری: در مجموع، هفت مدل پارادایمی عشق ورزی از قبیل عشق اجتماعی، عشق مادرانه، عشق در نگاه اول، عشق ازدواجی، عشق همدمی و دوستانه، عشق به خدا و عشق نیازخواه در میان سالمندان ساکن در شهر تهران شناسایی گردید.

Keywords:

عشق ورزی , عشق همدلی و دوستانه , نظریه داده بنیاد , سالمندان , عشق نیازخواه