بررسی تاثیر کنشگری و خودکارآمدی بر رفتار کارآفرینانه با توجه به نقش میانجی، نگرش، خلاقیتو قصد کارآفرینی در شرکت های کوچک و متوسط شهرک های صنعتی شهر کرمان

هدف این تحقیق بررسی تاثیر کنشگری و خودکارآمدی بر رفتار کارآفرینانه با توجه به نقش میانجی، نگرش،خلاقیت و قصد کارآفرینی در شرکت های کوچک و متوسط شهرک های صنعتی کرمان است . روش مورداستفادهدر این تحقیق از نوع توصیفی همبستگی و از شاخه مطالعات میدانی است. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه مدیران ارشد شرکت های صنعتی شهر کرمان است که جمعا ۳۶۰ مورد هستند. نمونه آماری این تحقیق براساس فرمول وستلان ۲۰۰ مورد به دست آمد. در این پژوهش از روش نمونه گیری در دسترس استفاده شد.همچنین در این تحقیق از پرسشنامه استاندارد که شامل ۴۱ سوال بود، استفاده شد و برای بررسی سوالاتپژوهش از روش آماری تحلیل عاملی تاییدی و مدلسازی معادلات ساختاری استفاده شد. تجزیه وتحلیل داده هابا استفاده از نرم افزار SPSS ویراست ۲۳ و AMOS ویراست ۲۳ انجام شد . نتایج نشان داد که کنشگری وخودکارآمدی بر رفتار کارآفرینی مدیران شرکت تاثیرگذار است. همچنین ارتباط مثبتی بین کنشگری و نگرشکارآفرینی، کنشگری و خلاقیت کارآفرینی، خود کارآمدی و خلاقیت کارآفرینی، خودکارآمدی و نگرشکارآفرینی خلاقیت کارآفرینی و قصد کارآفرینی، نگرش کارآفرینی و قصد کارآفرینی، قصد کارآفرینی و رفتارکارآفرینی از بررسی ها حاصل شده است.

Keywords:

رفتار کارآفرینی , کنشگری , خودکارآمدی , نگرش , خلاقیت , قصد کارآفرینی