بررسی نقش منتورینگ در رفع موانع ذهنی و افزایش اثرگزاری آموزش سازمانی

هدف از این پژوهش بررسی موانع یادگیری در کارگاه های آموزش سازمانی و جلسات جانشین پروری و نقشمنتور در رفع موانع و تسهیل یادگیری در جهت افزایش یادگیری کارکنان در سازمان است .نمونه آماری این پژوهش مسوولان آموزش سازمانی، مدیران منابع انسانی و کارمندان در حال آموزش حین خدمتبودند. روش تحقیق کیفی و ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه ساختاریافته برای مسوولین آموزش سازمانها ومدیران منابع انسانی و پرسشنامه بدون ساختار برای کارمندان بعنوان دانشپذیرمی باشد. برای تحلیل داده ها ازروش تحلیل مضمون استفاده شده است.هدف اصلی پژوهش بررسی نقش منتورینگ در رفع موانع یادگیری و افزایش اثربخشی آموزشی در کارگاه ها وجلسات جانشین پروری در سازمان می باشد که از طریق پرسشنامه ، استخراج کلمات کلیدی، بررسی و خروجیآن از نظر موانع یادگیری، در سه دسته عوامل فردی ، محیطی و آموزشی با توجه به نظرات پاسخ دهندگان دستهبندی شد . سپس شش نفر از کارمندان بعنوان دانش پذیر انتخاب در پروسه فرایند مدل منتورینگ قرار گرفتند.جلسه مصاحبه با پرسش نامه ساختار نایافته برای ارزیابی اثر بخشی فرایند منتورینگ نشان دهنده آن است کهبرگزاری جلسات منتورینگ توسط منتور سازمانی نقش مفید و قابل توجهی در رفع موانع یادگیری هنگام و بعداز آموزش در کارگاه یا جلسات جانشین پروری دارد.

Keywords:

منتور , منتورینگ , آموزش , اثربخشی_آموزشی , موانع_ذهنی