اثربخشی آموزش خودتنظیمی بر اهمال کاری در انجام تکالیف دانش آموزان ابتدایی در دوران کرونا (از دیدگاه معلمان و والدین)

در طول دوران قرنطینه به دلیل شیوع ویروس کرونا، تعداد دانش آموزانی که آموزش آنلاینرا می گذرانند به طور چشمگیری افزایش یافته است. دوری از معلم و مدرسه و افزایش زمانآموزش غیر رسمی در منزل باعث افزایش اهمال کاری در دانش آموزان و به خصوص دانش-آموزان دوره ابتدایی و نارضایتی والدین و معلمان شده است. بنابراین هدف از پژوهش حاضربررسی میزان اثربخشی آموزش خودتنظیمی بر اهمالکاری دانش آموزان را از دیدگاه والدینو معلمان بوده است. پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون بود.جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش آموزان پسر پایه پنجم ابتدایی در شهر یزد بود.نمونه پژوهش شامل ۳۴ دانش آموز پسر پایه پنجم ابتدایی بود که به روش دردسترسانتخاب شدند و به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش (۱۷ نفر) و کنترل (۱۷ نفر) تقسیمشدند. آموزش خودتنظیمی به گروه آزمایش طی ۸ جلسه انجام شد. جهت جمع آوریاطلاعات از پرسشنامه اهمال کاری سولومون و راثبلوم استفاده شده است. تجزیه و تحلیلاطلاعات در دو سطح توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و استنباطی (تحلیل کواریانس)انجام شد. یافته های پژوهش نشان داد از نظر والدین آموزش خودتنظیمی به دانش آموزانبه طور معناداری باعث کاهش اهمال کاری در انجام تکالیف دانش آموزان شده است. از نظرمعلم آموزش خودتنظیمی به دانش آموزان تاثیر متوسطی بر کاهش اهمال کاری در انجامتکالیف داشته است. بنابراین میتوان با استفاده از روشهای مختلف و از جمله آموزشخودتنظیمی به دانشآموزان ابتدایی، میزان اهمال کاری در انجام تکالیف را در آنانکاهش داد.

Keywords:

اهمال کاری , خودتنظیمی , کرونا , دانش آموزان ابتدایی