بررسی وضعیت امید به اشتغال در دانشجویان روانشناسی و علوم تربیتی دانشگاه یزد

پژوهش حاضر با هدف بررسی وضعیت امید به اشتغال در میان دانشجویان روانشناسی وعلوم تربیتی در دانشگاه یزد، انجام شد. این پژوهش از نظر هدف، کاربردی؛ و از نظرروش پژوهش، توصیفی_پیمایشی بود. جامعه آماری پژوهش را کلیه دانشجویان کارشناسیو کارشناسی ارشد دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی دانشگاه یزد در سال تحصیلی۱۴۰۱ - ۱۴۰۰ تشکیل دادند. از میان آن ها ۱۲۰ نفر به عنوان نمونه و به روش نمونه گیریدر دسترس انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده در پژوهش، پرسشنامه امید به اشتغالقریشی راد (۲۰۰۸)، بود که پایایی پرسشنامه توسط سازنده آن ۸۳ / ۰ گزارش شد. داده هایجمع آوری شده به کمک آزمون تی مستقل، مورد تحلیل قرار گرفتند. نتایج بدست آمدهاز پژوهش بیانگر این بود که وضعیت امید به اشتغال در میان دانشجویان روانشناسی و علومتربیتی دانشگاه یزد، در حد متوسط قرار دارد. همچنین براساس آزمون تی مستقل، تفاوتمعنادارای میان دانشجویان کارشناسی و کارشناسی ارشد، در میانگین امید به اشتغال، وجوددارد. نتیجه گیری: در مجموع با استناد به نتایج حاصل از پژوهش میتوان گفت که وضعیتامید به اشتغال دانشجویان متوسط است و با بالاتر رفتن مقطع از میزان امید به اشتغالآنها کاسته می شود. با عنایت بر اهمیت مفهوم امید و بطور خاص سازه امید به اشتغال درموفقیت تحصیلی دانشجویان، لذا از دست اندرکاران و مسئولین ذی ربط انتظار می رودجهت ارتقای مولفه امید به اشتغال در میان دانشجویان، اقدامات لازم و راهکارهای اساسیرا اتخاذ نمایند.

Keywords:

امید به اشتغال , دانشجویان , موفقیت تحصیلی