نقش مدیریت دانش در انجام بهینه فرآیندها ی برنامه ریزی شده ریسک سازمانی

یکی از مراحل اصلی ترسیم وضعیت فعلی یک کسب و کار یا سازمان رسمی انجام فرآیندهای مدیریت ریسک است که با انجام شناسایی و وضعیت خودریسک شروع می شود که آیا ریسک ها در کدام وضعیت فعال،نیمه فعال یا بالقوه می باشند؟ سپس درصورت وجود احتمال رخ دادن و محاسبه شدت آنان وارد فاز تحلیل و ارزیابی ریسک و مخاطرات پیش روی کسب و کار می شود تا بتوان شناخت کافی و همه جانبه از وضعیت پیرامونی حاصل کرد تا با یک برنامه ریزی دقیق و جامع واکنش مناسبی به ریسک های موجود داد. از آنجائیکه برای کاهش و تدریجا برای از بین بردن آن نیاز به برنامه اقدام و عمل است . لذا در فاز بعدی اقدامات اجرایی و پشتیبانی انجام می شود تا واکنشی مناسب به هر رسیک شناسایی شده باشد. همچنین گزارشات ارزیابی عملکرد آن به مدیران ارشد و میانی بموقع اطلاع داده می شود تا آنها اطمینان حاصل کنند با انجام یک سلسله اقدامات مناسب از سوی واحدهای عملیاتی ریسک موجود درمجموعه به میزان مناسبی کاهش و به وضعیت عادی می رسد در این میان اطلاعات با ارزشی برای سازمان حاصل می شود تا بتوان در آینده نیز از این تجربه موفق استفاده بهینه کرد.از اینرو دانش حاصل از مدیریت ریسک شکل می گیرد که می بایست توسط واحد عمل کننده ثبت و درآینده از ان بهره برداری کرد .نتیجتا در این تحقیق مشخص شد که بعد از انجام مرحله به مرحله مدیریت فرآیندهای ریسک این امکان برای مدیریت دانش نیز مهیا می شود.تا اطلاعات باارزش و طبقه بندی شده در سازمان تحت سامانه فناورانه ایجاد و ثبت و ضبط شود.

Keywords:

مدیریت ریسک , فرآیندهای فازبندی شده , دانش ضمنی , وضعیت ریسک , برنامه ریزی اقدام و عمل