نگرش و بررسی جرایم بزهکاری اطفال با رویکردی به دادرسی کیفری ویژه اطفال و نوجوانان در قوانین کیفری ایران

اهمیت دوران کودکی به عنوان دوران شکل گیری شخصیت انسان ایجاب می کند نظام دادرسی خاصی با در نظر گرفتناحساسات و عواطف کودک در رسیدگی به جرایم وی اعمال گردد. قانونگذار در سال ۱۳۳۸ با تصویب قانون تشکیل دادگاهاطفال بزهکار بر انجام این امر مهم همت گذاشت و بدین ترتیب دادگاه اطفال تشکیل شد و کانون اصلاح و تربیت به جای زندانو دار التادیب اطفال بزهکار شد. در حال حاضر مواد ۲۱۹ بهبعد قانون آیین دادرسی کیفری مصوب ۱۳۷۸ با تاسی به قانون سال۱۳۳۸ در رسیدگی به جرایم اطفال، شرایطی را به نفع کودکان در نظر گرفت هاست از جمله دادگاه ویژه، الزام کردن قاضی بهانجام تحقیقات مقدماتی، تشکیل پرونده شخصیت، ملزم کردن به تعیین وکیل برای طفل بدون سرپرست یا بدسرپرست درغیرعلنی بودن دادرسی. الحاق جمهوری اسلامی ایران به کنوانسیون حقوق کودک در اسفند ماه ۱۳۷۲، کشور را موطف بهتطبیق قوانین داخلی با مواد کنوانسیون کرده است. لذا با در نظر گرفتن شرع مقدس اسلام باید در جهت تطبیق آیین دادرسیاطفال با مواد کنوانسیون همت کرد. انتصاب قاضی متخصص، الزام کردن قاضی به تشکیل پرونده شخصیت برای اطفال بزهکار،اجازه حق اعتراض نسبت به تصمیم دادگاه، ایجاد کمیته مراقبت حین اجرای حکم و پس از آن... می تواند به حفظ حقوق کودکبزهکار کمک کند.

Keywords:

جرایم بزهکاری اطفال , دادرسی کیفری , قوانین کیفری