حقوق بشر آمریکایی و حق حیات

ازنقطه نظر فلسفی، حق بر حیات، ترجمان بالذاته ارزش حیات است. انسانهادر مفهوم استعلایی، به جهت کرامت ذاتی وحیثیت فطر ی ازحق حیات برخوردارند؛لذا این بنیادی ترین ارزش انسانی قابل مصادره هیچ مکتب، فرهنگ یا حوزهاندیشه ورزی نیست و تنها می تواند مشمول حمایت تعالیم دینی،اندیشه های اخلاقی و مقررات حقوق بشری گردد.حقوقبشر ماهیتا مبتنی بر عام الشمولی، سلب ناپذیری و عدم تبعیض است،ازاین رو مختص سرزمین یاجامعه ی اطیف خاصی نبودهو مورد حمایت اسنادبین المللی عام و خاص حقوق بشری است.دراین نوشتار با تمسک به روش توصیفی-تحلیلی به رویکرد تاریخی دولت ایالات متحده آمریکا به مقوله «حق حیات»، ازمنظر نظری و عملی پرداخته شده که حاصل این کنکاش، بدین شرح است: ازبعد نظری، اقدامات دولت آمری کا متقوم بر تعالیم «مکتب رئالیسم سیاسی کلاسیک» است که وقعی به موازین اخلاقی و حقوق بین المللی نمی گذارد؛ ۲ -درطول دوقرن اخی ر، مقامات آمریکایی درعمل،توجه به مقوله «حق حیات» رابه شکل تصنعی و نمایشی برگزار نموده اند،که نسل کشی سرخپوستان، استثمار سیاهان، بمباران هسته ای هیروشیما و ناکازاکی،حمایت ازجنایات رژیم های نامشروع همچون رژیم صهیونیستی و رژیم آپارتاید، قتل عام مردمویتنام و ساقط کردن هواپیمای مسافربری ایران مثبت این مدعا است؛ ۳ -مداخلات سیاسی و نظامی آمریکا درکشورهایآمریکای لاتین و خاورمیانه،بالاخص بعداز واقعه ۱۱ سپتامبر، گواه مبرهنی برنقض حق حیات مردمان این سرزمینه است؛ ۴ -دولت آمریکا با اعمال تحریم های قهرآمیز یکجانبه و قتل های هدفمند، اصول و مبانی حقوق بین الملل را نقض نموده و تعهد احترام به «حق بر حیات» را نفی می نماید؛ حال سخن ازوجود مفهومی به مثابه حقوق بشر آمریکایی، اهانت به ساحت انسان مکرم بالذات است

Keywords:

حقوق بشر , حق حیات , مکتب رئالیسم سیاسی کلاسیک , تحریم های یکجانبه و قتل هدفمند