سنتز و بهبود عملکرد ضد خوردگی پوشش های پلی یورتان با استفاده از نانوذرات نیکل اکسید

در پژوهش حاضر با بهره گیری از واکنش پلی ال سنتز شده بر پایه گیاهی روغن سویا اپوکسی با ایزوسیانات؛ پوشش پلی یورتانی سنتز شد. در ادامه نانوذرات نیکل اکسید با مورفولوژی مطلوب برای تقویت مقاومت به پوشش افزوده شد. درنهایت، پوشش های نانوکامپوزیتی پلی یورتان-نیکل اکسید (در ترکیب درصد های وزنی ۰,۵، ۱، ۱,۵ و (۲ برای بهبود خواص ضدخوردگی مورد بررسی و مطالعه قرار گرفت. جهت اثبات تشکیل پوشش پلی اورتان، از تکنیک FT-IR و H-NMR و هم چنین، جهت اطمینان از سنتز نانوذره نیکل اکسید از تکنیک XRD استفاده شد. مورفولوژی نانوذره، با استفاده از تست SEM مورد مطالعه قرار گرفت. خواص مکانیکی پوشش پلی اورتانی نیز توسط آزمون کشش مشخص شد. جهت بررسی خاصیت ضدخوردگی پوشش های نانوکامپوزیتی پلی اورتان-نیکل اکسید، نمونه ها در محلول ۳/۵ درصد وزنی از نمک NaCl به مدت ۳۰ روز غوطه ور شدند. نتایج خوردگی با استفاده از تکنیک امپدانس الکتروشیمیایی(( EIS مورد بررسی قرار گرفت. بر اساس نتایج حاصل از تست های خوردگی، می توان گفت افزودن نانوذره ی نیکل اکسید به عنوان پرکننده و اصلاح کننده پوشش، تاثیر بسزایی در افزایش مقاومت ضد خوردگی پوشش دارد. در میان درصد های وزنی مختلف نیکل اکسید افزوده شده به پوشش ها، پوشش نانوکامپوزیتی پلی اورتان حاوی ۱,۵درصد وزنی از نانوذره ،به دلیل پوشش دهی خوب و توزیع یکنواخت نیکل اکسید در سطح پوشش، بهترین اثربخشی از نظر مقاومت در برابر خوردگی را داشته است. از این رو، می تواند به عنوان ترکیب درصد بهینه گزینه ی مناسبی برای تقویت خواص ضد خوردگی جایگزین پوشش های پلی اورتانی خالص شود.

Keywords:

روغن سویا اپوکسید شده , پلی ال پایه گیاهی , پوشش پلی اورتان , نیکل اکسید , خوردگی