آموزش مجازی در جهت ارتقا کیفیت یادگیری دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی استان تهران

هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی آموزش مجازی جهت ارتقای کیفیت یادگیری دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی بود.روش: پژوهش حاضر برمبنای هدف از نوع کاربردی- بنیادی و بر مبنای نوع داده­های گردآوری شده از نوع طرح­های آمیخته است. جامعه­ی آماری در بخش کیفی شامل کلیه­ی صاحب نظران و خبرگان مطلع و مسلط به موضوع پژوهش در حیطه ی آموزش عالی. برای تعیین نمونه­ها و تعیین خبرگان از روش نمونه­گیری غیرتصادفی هدفمند استفاده شد جامعه آماری در بخش کمی شامل دانشجویان دانشگاه­های آزاد اسلامی استان تهران می باشد. برای تعیین نمونه از روش نمونه گیری تصادفی خوشه­ای مرحله­ای استفاده شد و حجم نمونه با استفاده از روش معادلات ساختاری تعیین شد. برای گردآوری داده ها از دو روش اسنادی و میدانی(مصاحبه های اکتشافی و پرسشنامه محقق ساخته). روایی و پایایی ابزارها مورد سنجش و تایید قرار گرفت. روش تحلیل داده­ها در بخش کیفی کدگذاری نظری برگرفته از روش نظریه پردازی داده بنیاد بود. در بخش کمی، تجزیه و تحلیل داده­هادر دوبخش آمار توصیفی و استنباطی(مدل سازی معادلات ساختاری انجام شد.نتایج: نتایج حاصل از تحلیل عاملی نشان می­دهد که از میان شاخص های (گویه) موجود، ۹ بعد اصلی در قالب پدیده محوری، شرایط علی و شرایط تاثیر پذیر قابل شناسایی است. بر اساس پیشینه این ابعاد، شامل قصد استفاده، سودمندی، کارایی و اثربخشی، نقش اساتید و دانشجویان، زیرساخت های لازم، فرهنگ آموزش مجازی، قصد تداوم استفاده، سهولت آموزش و یادگیری و کاهش هزینه های آموزشی بودند.نتیجه گیری: نتایج نشان داد که مدل مفهومی پژوهش از برازش مطلوبی برخوردار است.

Keywords:

آموزش مجازی , کیفیت یادگیری , دانشجویان , دانشگاه آزاد اسلامی