جایگاه بازنمایی انسان و طبیعت در تصویرگری اشعار حیدربابای شهریار

از آنجاییکه ارائه اشعار حیدربابا با زبان تصویری می تواند به انتقال فرهنگ و مفاهیم این اثر کمک نماید،در این مقاله سعی برآن بوده که با کشف جایگاه بازنمایی انسان و طبیعت در تصویرگری حیدربابایشهریار و بازنمودهای تصویری از طبیعت و انسان در تصویرسازی این منظومه و همچنین بررسی آثارتصویرسازی شده از منظومه حیدربابا، به ارائه روشی نو و الگوی مناسب برای تصویرسازی از انسان وطبیعت در شعر حیدربابای شهریار پرداخته شود. در این پژوهش پژوهشگر به صورت میدانی به بررسیاسناد و مدارک موجود و مشاهده عمیق به منظور جمع آوری اطلاعات پرداخت. این پژوهش، از نوع میدانیخواهد بود. از نظر پارادایم و فلسفه زیربنایی، این پژوهش از نوع توصیفی- تحلیلی می باشد. آنچه بیش ازهر چیز توجه تصویرگران به مضامین حیدربابا را نشان داد، انتخاب تصاویر برای بازنمایی انسان و طبیعتمی باشد و همچنین هر اثر در ارتباط با انسان یا محصولات انسانی بود. این پژوهش می تواند برای مدیرانهنری نشریات، مدرسین رشته تصویرسازی و دانشجویان این رشته و همچنین برای تصویرگرانی کهتمایل به تصویرگری شعر و متون ادبی دارند سودمند باشد.

Keywords:

انسان , طبیعت , تصویرسازی , حیدربابا