کیفیت ارتباط لفظ و معنی در پهنه هنر حافظ
Publish place: The Journal of Epicliterature، Vol: 7، Issue: 12
Publish Year: 1390
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 145
This Paper With 10 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JPNFA-7-12_003
تاریخ نمایه سازی: 30 مهر 1401
Abstract:
آن چه هنر حافظ را به صورتی متمایز و غیرقابل تعبیر نشان می دهد، سنخیت لفظ و معنی و پوشیدگی نجیبانه مشترکی است که در نسوج آن دو حلول کرده است. مفاهیم و معانی بدیع و بلندی که پرده نشین ضمیر اوست در قالب الفاظی حلول کرده است که غالبا جانشین پذیر نیست. نه لفظ عایق معنی است و نامحرم و نه معنی رمنده و گریزان از لفظ و قالب. گویی الفاظ و معانی در دیوان این گوینده بزرگ، پیوندی ذاتی دارد. در این نوشته کوشش نگارنده برآن است که از ره گذر شواهدی گویا این سنخیت شناخته آید.
Keywords:
حافظ سنخیت لفظ و معنی زبان فاخر رندی پیر مغان جام جم
Authors
مهدی ماحوزی
عضو هیات علمی دانش گاه آزاد اسلامی واحد رودهن، ایران.
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :