سنجش سازه های الگوی اعتقاد بهداشتی رفتارهای پیشگیری کننده از مصرف خودسرانه داروها در مادران باردار شهر اراک

زمینه و هدف: امروزه استفاده از مدل های آموزشی جهت تعیین علل عدم پذیرش رفتارهای مرتبط با سلامت رو به فزونی است. یکی از مدل هایی که در طی سالهای گذشته مورد توجه قرار گرفته است، مدل اعتقاد بهداشتی می باشد. لذا پژوهش حاضر با هدف سنجش سازه های مدل اعتقاد بهداشتی در رابطه با رفتارهای پیشگیری کننده از مصرف خودسرانه داروها در زنان باردار صورت گرفت. روش بررسی : پژوهش حاضر به صورت یک مطالعه مقطعی تحلیلی بر روی ۲۰۰ نفر از مادران باردار مراجعه کننده به مراکز بهداشتی- درمانی شهر اراک انجام شد. روش گردآوری اطلاعات، پرسشنامه تنظیم شده براساس مدل اعتقاد بهداشتی (حساسیت، شدت، منافع و موانع درک شده، راهنمای عمل) و چک لیست خودکارآمدی و بیان عملکرد مادران در خصوص مصرف خودسرانه داروها بود. داده ها با استفاده از مصاحبه سازمان یافته جمع آوری شدند. تجزیه و تحلیل آنها با استفاده از آزمون های آماری توصیفی و ضریب همبستگی پیرسون صورت گرفت. یافته ها: در این مطالعه، میانگین سنی مادران ۲۵/۴±۱۵/۲۸ سال و میانگین مدت بارداری ۶/۴±۲/۷ هفته برآورد شد. همچنین بین میزان موانع درک شده، حساسیت، شدت، منافع و خودکارآمدی درک شده با اقدام به خوددرمانی در مادران مورد بررسی، همبستگی معکوس و معنی داری وجود داشت. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد سازه های مدل اعتقاد بهداشتی در مادران باردار که اقدام به خوددرمانی می کنند، پایین می باشد، لذا لزوم یک برنامه آموزشی دقیق براساس مدل اعتقاد بهداشتی برای بالا بردن حساسیت و شدت درک شده در مادران باردار نسبت به خوددرمانی، همچنین افزایش خودکارآمدی و منافع درک شده به همراه از بین بردن موانع درک شده پیشنهاد می گردد. کلید واژه ها: فرهنگ؛ خود درمانی؛ بارداری- پیشگیری و کنترل؛ اراک، ایران.

Keywords:

Culture , Self-Medication , Pregnancy-Prevention and Control , Arak , Iran