ارزیابی درونی گروه آموزشی پرستاری دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی قم

زمینه و هدف: ارزیابی درونی، نوعی فرآیند ارزشیابی آموزشی شامل گردآوری اطلاعات و قضاوت برای پیشرفت فعالیت های آموزشی است. کاربرد اصول مربوط به اندازه گیری آموزشی باعث درک بهتر وضعیت موجود آموزشی می شود. از این رو مطالعه حاضر با هدف تعیین وضعیت گروه آموزشی پرستاری دانشگاه علوم پزشکی قم انجام شد. روش بررسی: این مطالعه توصیفی در ۱۰ گام و ۸ حوزه شامل: مدیریت گروه، دوره های آموزشی، برنامه های درسی و غیردرسی، هیات علمی، دانشجویان، راهبردهای یادگیری و یاددهی، خدمات و تجهیزات آموزشی، پایان نامه ها، فرصت های مطالعاتی، سمینارها و دانش آموختگان انجام شد. تجزیه و تحلیل داده ها با مقایسه وضعیت موجود و وضعیت مطلوب صورت گرفت. یافته ها: کمترین مطلوبیت مربوط به عامل "پایان نامه ها و فرصت های مطالعاتی و سمینارها" با نمره ۲/۲ بود. همچنین مطلوبیت بالای عوامل "اهداف و جایگاه سازمانی، مدیریت و تشکیلات گروه" "راهبردهای یادگیری و یاددهی" "خدمات و تجهیزات آموزشی" با نمره ۶/۲، از نقاط قوت گروه بود. نتیجه گیری: با توجه به نتایج این مطالعه، جذب دانشجویان تحصیلات تکمیلی و توسعه تعداد اعضای هیات علمی و بهبود وضعیت استخدامی آنان برای رفع نقاط ضعف و ارتقای گروه ضروری است.

Keywords:

Self-evaluation Programs , Education , Educational Measurement , Nursing , Qom , Iran , برنامه های خودسنجی , آموزش , سنجش آموزش , پرستاری , قم , ایران