بررسی رابطه سبک های تفکر و سبک های یادگیری در دانش آموزان مقطع دبیرستان شهر تهران

امروزه در نظام های تعلیم و تربیتی توجه زیادی به پرورش مهارت های تفکر می شود و کودکان آموزش می بینند که چگونه با استفاده از فکر خود زندگی کنند. بنابراین به نظر می رسد شناخت سبک های تفکر (به عنوان الگو و روش ترجیحی فرد در استدلال،  ارزیابی و قضاوت) و کاربرد آن در زندگی روزمره و در زمینه های متفاوت می تواند روشنگر باشد. هدف این مطالعه نیز بررسی رابطه سبک های تفکر و سبک های یادگیری است. برای سبک های تفکر از سیاهه سبک های تفکر استرنبرگ (Zhang-Sternberg, ۲۰۰۵) و برای سبک های یادگیری از نظریه گراشا ریچمن (Grasha-Reichmann, ۱۹۹۶) استفاده شده است. شرکت کنندگان این مطالعه دانش آموزان دبیرستانی مدارس شهر تهران بودند. از این جامعه،  به روش نمونه گیری خوشه ای ۵۳۳ نفر (۲۵۸ دختر و ۲۷۵ پسر) انتخاب شدند و به سیاهه سبک تفکر و مقیاس سبک یادگیری گراشا ریچمن پاسخ دادند. یافته ها نشان داد که سبک های تفکر با سبک های یادگیری رابطه معناداری دارند. همچنین یافته ها نشان داد که سبک های تفکر با الگوهای متفاوتی توانستند هر یک از سبک های یادگیری را پیش بینی کنند. به نظر می رسد که دانش آموزان با سبک تفکر نوع اول،  سبک های یادگیری مستقل را ترجیح می دهند و دانش آموزان با سبک تفکر نوع دوم و سوم،  به دیگر سبک های یادگیری گرایش دارند.

Keywords:

سبک های تفکر , سبک های یادگیری , مهارت های فکری , پرورش تفکر , آموزش و پرورش