گسستن زنجیر سیزیفوس ایرانی

قدمت زمانی و فخامت مضمونی تاریخ ایران باعث شده است تا هر پدیدار تازه ای در دامان نیروی به جامانده ازقدیم، بیفتد و اجازه قدرت نمایی نگیرد. نیروی قدیم، همه چیز را مستبدانه در چنگ خود گرفته و زخم وخراش بر تجربت های تازه بشری انداخته است. سالیانی چند استکه این قدرت «نو»، خود را به نیروی قدیم عرضه کرده و در تاریخ معاصر ایران حاضر شده است؛ ولی، استحکام نیافته و به شمار آورده نشده است. نیروی «کهن و به جامانده از گذشته»، چندان قوی است که همچون فروچاله، نیروی جدید را درخود فرومی گیرد و ازمیان می برد و هضم می کند و اجازه ظهور نمی دهد. تاریخ درازآهنگ ایران، دچار کشاکش های پیاپی می شود و زیست جهان ایرانی، پیوسته درآستانه فروپاشی قرار می گیرد. ایران زمین، گرفتار بخت برگشتگی و ستمدیده تاج (تاریخ و اسطوره و جغرافیا) روزگار است؛ زمانه «ختم ستم» فرارسیده است. ققنوس ایران، گرفتار کشمکش های بی پایان اهورا / اهریمن و خاکسترنشین تاریخ دراز خویشتن است. گزند سیزیفوس ایرانی (دشواره بی دست آوردی و بی سرانجامی پایان نایافتنی و گیرافتادن وزنجیرشدن در چرخه خودکامگی/ بی سالاری) پتیاره ایران زمین است. پایان بخت برگشتگی، درگرو آمیختن کهنه و نو است؛ از راهرو فراچنگ آوردن آمیزه دیرین و نوین تاریخی، برای بسامان نمودن امروز گجسته ایران. کهن مایه تاریخ ایران، ترکان خاتون، خواجه نظام الملک، ملک شاه (ت.خ.م.) و نوین مایه تاریخ ایران، ملکم خان، سپهسالار، تقی زاده (م.س.ت.) است . آمیزه ترکان خاتون (بسیارمداخله گری دولت)، خواجه نظام الملک (حکومت مندی یکپارچه) و ملک شاه (دادگری و آبادانی) با ملکم خان (قانون روایی)، سپهسالار (حکومت مندی ثروت ساز) و تقی زاده (پذیرفتن هنجارهای مدرن) گذرراه رهایی ایران است از فرازونشیب های چندین وچندباره بیهوده و نابسامانی های همیشه پیوسته ایران زمین.

Keywords:

ایران , تاریخ , چرخه استبداد/ هرجومرج , سیزیفوس ایرانی