فضای مجازی؛ پارادوکس حکمرانی مردممدار و حکمرانی آمرانه

دولت ها حسب تجارب دوره غلبه رسانه های متعارف، مایلند بر فضای مجازی نیز به مثابه رسانه ای نو اما با همان مختصات رسانه های چاپی و الکترونیکی، سلطه یابند و آمرانه آن را مدیریت کنند. تجربه حکمرانی فضای مجازی در جمهوری اسلامی نیز نشان داده است ماهیت این حکمرانی عموما آمرانه و متمرکز است و در این بین ملاحظات حکمرانی مردم مدار هم به حاشیه رانده شده است. چنین سازوکاری در نهایت مدل حکمرانی فضای مجازی را به سوی امنیتی شدن سوق می دهد. به منظور مستندسازی این دیدگاه در مطالعه ای موردی و با هدف دستیابی به الگوی عملی سیاستگذاری فضای مجازی در جمهوری اسلامی، به بررسی قوانین، مقررات و سیاست های اعلام شده در خصوص توییتر و تلگرام پرداخته شده است. یافته های پژوهش نشان می دهد امنیتی سازی حکمرانی از یک سو و نیز به حاشیه راندن پیوسته ای مردمی، دو ویژگی مهم حکمرانی فضای مجازی در جمهوری اسلامی ایران است.

Keywords:

فضای مجازی , توییتر , تلگرام , امنیتی سازی , حکمرانی آمرانه , حکمرانی مردم مدار