شناسایی و اولویت بندی شیوه های مدیریت در حداقل کردن ضایعات ساختمان های بلند مرتبه

این تحقیق با هدف شناسایی و اولویت بندی شیوه های مدیریت در حداقل کردن ضایعات پروژه های ساخت و ساز انجامگرفت. روش تحقیق در پژوهش حاضر از نوع آمیخته کمی و کیفی می باشد و رهیافت پژوهش از نوع رهیافت توصیفی وروش انجام آن زا نوع پیمایشی است. جامعه آماری شامل اساتید دانشگاه، خبرگا ن و متخصصان ، مجریان و کارشناسان فعالیتهای انبوه سازی ساختمانی و عمرانی، کارشناسان سیاست گذاری و قانون گذار در بخش ایمنی کارگاه ها، پیمانکاران ومشاوران فعالیت های انبوه سازی ساختمانی بودند که طی ۱۰ سال اخیر در زمینه مدیریت ضایعات ساخت وساز فعالیتداشته اند . روش گردآوری اطلاعات شامل روش کتابخانه ای و میدانی بود . ابزارها ی مورد استفاده در این تحقیق مصاحبه وپرسشنامه های مدیریت حداقل کردن ضایعات و مقایسات زوجی اولویت بندی عوامل موثر بر شیوه های مدیریت ضایعاتپروژه های ساخت و ساز بود . به منظور انجام تجزیه و تحلیل اطلاعات، از نرم افزار Spss و از تکنیک تحلیل سلسله مراتبی نرم افزار Expert Choice استفاده گردید. یافته های تحقیق نشان داد، عوامل و معیار پشتیبانی مدیریت مصالح ، معیار پیمان قراردادی، معیار حداقل استفاده از مصالح و معیار تفکیک ضایعات تاثیر معنی داری در حداقل کردن ضایعات ساخت وسازدارد . نتای ج حاصل از مقایسات زوجی معیارها ی شیوه های مدیریت حداقل سازی ضایعات نشان داد که معیار پیمان قراردادیبیشترین اهمیت و اولویت و معیار پشتیبانی مدیریت مصالح کمترین اهمیت و اولویت را به عنوان عوامل موثر شیوه هایمدیریت حداقل کردن ضایعات پروژه های ساخت و ساز را بدست آوردند.

Keywords:

شیوه های مدیریت , حداقل کردن ضایعات , پروژه های ساخت وساز , اولویت بندی