برنامه ریزی چندهدفه به منظور مدیریت اثرات کمی و کیفی بهره برداری بهینه از منابع آب زیرزمینی دشت شهریار
Publish place: Environmental Science and Technology، Vol: 24، Issue: 3
Publish Year: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 142
This Paper With 14 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_ESTJ-24-3_006
تاریخ نمایه سازی: 11 آبان 1401
Abstract:
زمینه و هدف: با توسعه کشاورزی، صنعت و رشد جمعیت، بهره برداری از منابع آب زیرزمینی افزایش یافته و کمیت، کیفیت آن را نیز تحت تاثیر قرار داده است. مدیریت بهره برداری بهینه آب زیرزمینی برای جلوگیری از بروز مشکلات کمی و کیفی آبخوان ها ضروری می باشد. هدف از این تحقیق، بهره برداری بهینه از منابع آب زیرزمینی و بررسی اثرات کمی و کیفی آن بر آبخوان دشت شهریار است. روش بررسی: تغییرات سطح آب زیرزمینی و کیفیت آن از منظر شاخص TDS در آبخوان دشت شهریار در بازه زمانی سال آبی ۹۳ تا ۹۵، توسط شبکه عصبی مصنوعی شبیه سازی شده اند. سپس TDS آب زیرزمینی توسط رگرسیون برآورد شده است. و در نهایت از الگوریتم ژنتیک چند هدفه (NSGA-II) بهمنظور بهره برداری بهینه از منابع آب زیرزمینی و با هدف حداقل نمودن تغییرات سطح آب زیرزمینی و کل مواد جامد محلول آب زیرزمینی، استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد، معیار ارزیابی RMSE در سه وضعیت آموزش، آزمایش و صحتسنجی برای تغییرات سطح آب زیرزمینی به ترتیب برابر ۰۶e-۲۷/۱، ۰۰۲۵/۰ و ۰۰۳/۰ و برای کل مواد جامد محلول آب زیرزمینی برابر ۲۴/۰، ۶۴/۲۷ و ۶۰۸/۱۴ می باشد و معیار ضریب همبستگی (R) در سطح ۰۵/۰ در سه وضعیت برای هر دو متغییر معنیدار بود. همچنین در بازه زمانی مورد مطالعه، حجم برداشت بهینه از آبخوان به میزان ۱۲/۲۹ درصد کاهش یافته و مقدار بهینه TDS آب زیرزمینی بهطور میانگین، به اندازه ۸۷/۱۲۰ میلیگرم بر لیتر کمتر از برآورد شبکه عصبی مصنوعی است. و سطح آب زیرزمینی نیز بهطور میانگین به اندازه ۲۷/۹ متر در سال افزایش یافته است. بحث و نتیجه گیری: نتایج حاصل نتایج نشان داد که روش شبیهسازی-بهینهسازی پیشنهادی بهعنوان یک ابزار کاربردی با عملکرد مناسب و کم هزینه و با سرعت مطلوب میتواند با سیاست بهره برداری بهینه همزمان از چند عامل موثر پشتیبانی کند. همچنین مشکلات کمی و کیفی آبخوان را کاهش داده و باعث افزایش پایداری سیستم آب زیرزمینی می شود.
Keywords:
Authors
نیما صالحی شفا
دانشجوی دکترای آبیاری و زهکشی، گروه علوم و مهندسی آب، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
حسین بابازاده
استاد، گروه علوم و مهندسی آب، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران. (مسوول مکاتبات)
فیاض آقایاری
استادیار، گروه زراعت و اصلاح نباتات، واحد کرج، دانشگاه آزاد اسلامی، کرج، ایران.
علی صارمی
استادیار، گروه علوم و مهندسی آب، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :
