تاثیر علم نحو در استنباط احکام فقهی

علم نحو به عنوان قسمت اعظم قواعد زبان عربی کاربردی اساسی در استنباط احکام دارد تا جاییکه برخی از اختلافات فقهاء در استنباطاتشان، ناشی از اختلاف در استدلال به علم نحو است. این پژوهش که با تبیین محتوایی و به روش توصیفی تحلیلی صورت گرفته با هدف بررسی کیفیت و میزان تاثیر نحو و اختلافات نحوی بر استنباط احکام فقهی و برخی از دلایل اختلاف در آیات مربوط به احکام پرداخته است که فهم و استنباط صحیح از احکام الهی در جامعه، در راستای ترقی و تعالی بشر جاری و ساری باشد و از نظر به عمل کشیده شود و از کج فهمی هایی که منشا اختلاف و تفرقه در فرق مسلمین است جلوگیری شود و قرآن که عمده عامل وحدت در بین امت اسلامی است مستمسک تفرقه وتشتت نشود؛ با توجه به اهمیت پدیده اعراب در برداشتهای مختلف از متن مقدس قرآن کریم، میزان توجه فقهاء به بعضی از اختلافات حاصل از این برداشتهای متفاوت، بررسی شده است که اگر بدون تعصب فکری و علمی به آنها نگاه شود قسمت عمده ای از تلاطمات عقیدتی حل خواهد گشت. با نگاه به همه جوانب و اقوال نحویین در برخی مصادیق مطرح شده از آیات الاحکام یعنی طهارت، نماز، روزه، حج و تجارت، اختلاف مسلم و محرز است، که در اعمال مشهود می باشد در بعضی از مصادیق،ص۵رف اختلاف در تعابیر میباشد که در اعمال عبادی و عقیدتی هیچگونه تاثیری ندارد.

Keywords:

احکام فقهی , استنباط , علم نحو , اعراب.